Konijnen

Zoals sommige lezers van dit weblog weten, bewoont de jongste dochter van Ahmad nu een huisje middenin de campo, met om haar heen veel grond, waarover zij mag beschikken, een klein paardje, waarmee ze mag wandelen en die ze mag voeren, en zelfs een zwembad erbij.

Ze had al twee katten, maar die deden geen enkele moeite om muizen te vangen. Daarom heeft ze er een kat bijgenomen. En dat is een enthousiaste jager op zowel vogeltjes als muizen.

Ook heeft ze al wat kippen en ze heeft een moestuin aangelegd. In de voetstappen van haar vader wil ze een beetje boeren.

En nu wilde ze ook konijnen nemen. ‘Waarvoor dat?’ vraag ik aan haar vader. ‘Om op te eten,’ is het antwoord. ‘Wat? Kan zij die dan ook zelf slachten?’ vraag ik verbaasd. Ik zie zijn dochter als een heel zachtaardige jonge vrouw. ‘Als ze het niet kan, dan kan ze het leren,’ zegt Ahmad achteloos, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. ‘Maar, dat lijkt mij heel moeilijk,’ zeg ik, ‘om een konijn te doden dat je eerst een tijd dagelijks hebt gevoerd en een beetje hebt leren kennen’. Hier in Nederland worden konijnen gezien als huisdieren. ‘Maar je eet toch ook vlees,’ zegt Ahmad dan. Ja, dat is waar, maar eigenlijk steeds minder van harte en daarbij komt dat ik die dieren nooit in leven heb gekend.

Maar goed. Ze ging dus konijnen kopen. Ahmad vertelde me gisteren glimlachend dat wordt gezegd, dat als je een mannetjeskonijn (rammelaar) bij een vrouwtjeskonijn (moer) zet, dat het dan raadzaam is om voor elke rammelaar twee moers te nemen. Omdat als je rammelaar en moer één op één zet, de moer stress krijgt omdat de rammelaar haar de hele dag wil bespringen. Twee moers op één rammelaar brengt dan wat verlichting.

Gisteren kocht zijn dochter konijnen, een rammelaar en een moer. Ze had geen geld meer voor nog een moer. ‘Maar dat is toch gemeen,’ roep ik uit. ‘Dan had ze toch moeten wachten tot ze geld had voor drie konijnen.’ Nou ja, ze is wel van plan om er zo snel mogelijk een tweede moer bij te kopen.

Ik ben heel benieuwd of zijn dochter, die haar beste stuk watermeloen opvoert aan het paardje dat bij haar in de wei staat, straks in staat is haar konijnen te slachten voor consumptie. En dan van hun velletjes zeker ook een jasje naaien…..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *