Net heb ik even alvast naar tickets gekeken van Transavia naar Rotterdam v.v. De goedkoopste zijn meestal te vinden op dinsdagen. Waarom deed ik dat?
Op 24 februari zal er een familiereünie plaatsvinden van de gehele familie Theunissen. Zoals vaste lezers weten is mijn vader vorig jaar in januari overleden op 99-jarige leeftijd. Van al zijn broers en zussen is nog één telg in leven, zijn jongste zusje. Zij hoopt op 24 februari 2019 90 jaar te worden. Om dat te vieren heeft zij een lunch georganiseerd in Oss. Daar zullen alle kinderen en kleinkinderen van haar broers en zussen feestelijk bijeenkomen. Zijzelf zal het stralende middelpunt zijn. Deze bewonderenswaardig levendige en opgewekte vrouw is helaas volledig blind, maar dat heeft haar niet tegengehouden om dit feestje te organiseren.
Ik kreeg al ruim een maand geleden een geschreven uitnodiging in mijn brievenbus in Nederland. Ik belde mijn vader’s zusje op om haar te bedanken voor deze uitnodiging en daarbij mee te delen dat het niet zeker is dat ik zal kunnen gaan. Ik weet niet wanneer Ahmad geopereerd moet worden aan zijn galblaas en wanneer dit gebeurt wil ik er voor hem zijn. Maar ik wil natuurlijk wel heel graag al mijn familieleden ontmoeten, die ik nooit heb leren kennen. Zij zei me hierop dat zij eigenlijk zelfs deze hele bijeenkomst voor mij georganiseerd heeft, omdat zij het leuk vind als ik de kans krijg om al mijn familieleden bijeen te zien. En dat deze kans zich zeker niet meer zal voordoen. Dat besef ik heel goed en ik heb haar dan ook verzekerd dat ik zeker naar Nederland zal afreizen voor deze reünie, als dit mogelijk is.
En nu lijkt het erop dat de operatie van Ahmad nog best op zich kan laten wachten. Maar je weet dat natuurlijk nooit helemaal zeker. Dus ik boek nog geen ticket en als ik boek, dan sowieso alleen een enkele reis. Ik weet immers ook niet of ik onverhoopt zal terug moeten.
Maar ik heb wel al een beetje voorpret voor dit reisje in mijn eentje. Ahmad gaat niet mee. Hij ziet er de zin niet zo van in, omdat hij daar weinig zal kunnen uitwisselen in het Nederlands met de familie. Hij gaat intussen waarschijnlijk zijn dochters opzoeken in Sevilla.
Ik ben goed voorbereid op de praktische kant. Ik ga op reis met slechts handbagage in de vorm van een grote sporttas. Eenmaal in Pijnacker weet ik nu hoe ik de accu van mijn auto, die daar geparkeerd staat weer kan aansluiten (dat heb ik geoefend). In de week dat ik daar ben zal ik verder als een razende reporter veel van mijn contacten, en met name mijn kinderen natuurlijk, verrassen met een bezoekje.