De koran bevat een rijkdom aan raadgevingen (naseeha). Sommige verzen zijn troostrijk en spiritueel, net als veel passages uit de bijbel. De bijbel heeft ook een rijkdom aan mooie passages die qua inhoud vaak overeenkomen met passages uit de koran. En evenals in de bijbel zijn ook in de koran andere passages weer moeilijker te begrijpen en te verwerken. Je moet de heilige teksten qua letterlijke feiten en adviezen die daarmee samenhangen plaatsen in de tijd. Sommige passages moeten letterlijk genomen worden en andere overdrachtelijk. Daarvoor wordt gewaarschuwd in de koran zelf. Veel verzen zijn gericht tot de profeet Mohammed. In die verzen lees je hoe Allah de profeet Mohammed toespreekt. Het zijn de verzen die mij het meest ontroeren, omdat Allah in die verzen voor mij aanvoelt als een Trooster en Raadgever voor Zijn laatste profeet. De woorden zijn zo bemoedigend dat ze mijn hart raken en dat is dan ook een reden dat ik me na het lezen van de Koran in 1977 wilde bekeren tot de islam, wat ik op 1 april 1978 daadwerkelijk deed.
Ik wil hier één van die verzen die mij diep ontroeren delen. Ik las het vers voor de eerste keer in de beroemde vertaling: ´The meaning of the glorious quran´ vertaald door MarmadukePickthall. Sura 94
- AL-INSHIRAH: THE EXPANSION
1 Have We not caused thy bosom to dilate,
2 And eased thee of the burden
3 Which weighed down thy back;
4 And exalted thy fame?
5 But lo! with hardship goeth ease,
6 Lo! with hardship goeth ease;
7 So when thou art relieved, still toil
8 And strive to please thy Lord.
En hier in een andere vertaling: compleet met de Arabische tekst:
Ik heb de koran gelezen in diverse vertalingen. Die van Pickthall raakt mijn hart het meest.
De Nederlandse vertalingen hebben mij nooit zo geraakt als de Engelse. Hier een voorbeeld van een vertaling in het Nederlands.
Ik had ooit het plan om Arabisch te leren om de originele tekst te kunnen lezen, maar het is er nog niet van gekomen het Arabisch te leren begrijpen. Ik kan alleen Arabisch lezen en reciteren zonder te begrijpen en moet het doen met de vertalingen. Enkele verzen, zoals deze, ken ik uit mijn hoofd en deze verzen kan ik in het Arabisch reciteren in mijn gebeden, waarbij ik dan de betekenis van wat ik zeg begrijp, omdat ik de vertaling ken. Dat is een kans die ik 5 keer per dag krijg, als ik me even terugtrek op mijn bidkleedje.
Misschien is dit voor de lezer saai om te lezen. In mijn leven is het heel belangrijk. Als ik in 1977 niet toevallig de koran in boekvorm had gekocht in de vertaling van Marmaduke Pickthall voor 111 gulden (wat in die tijd duur was voor een boek!) en deze niet als eerste vertaling (van alle vertalingen die ik daarna las) van de heilige koran gelezen zou hebben, dan was ik waarschijnlijk geen moslim geworden. Geen vertaling heeft me daarna ooit nog zo bekoord. Toevallig is het ook de vertaling waarnaar Sheikh Nazim (die jaren later in mijn leven kwam) telkens refereerde. Ik leerde van Sheikh Nazim van 1996 tot 2014. Wat een toeval. Allah´s wegen zijn niet te doorgronden.
Wat ervan begrepen zou moeten worden is niet voor niets onderhevig aan misinterpretatie en misleiding. De teksten zijn zo ingewikkeld, zo poëtisch verdraaid, zo ondoordringbaar als een verhaal van Couperus voor een kleuter van vier.
Vertel mij nu eens in begrijpelijke Jip en Janneke-taal, wat er staat en in welke context wij dit dienen te zien; als je dat wilt uiteraard.
God’s wegen zijn inderdaad ondoorgrondelijk. Wordt wereldwijd in vele religies bejubeld en aanbeden als de Barmhartige, de Alleskunner zeg maar, doch ziet er dan kennelijk geen goddelijk been in om bijvoorbeeld vele duizenden gelovigen, onder wie vele kinderen, door middel van een gruwelijke aardbeving tot zich te roepen of in elk geval kennelijk machteloos toekijkt hoe de Satan zijn kwalijke praktijken uitvoert.
God of Andersgenoemde, en zijn tegenhanger, zijn door mij definitief* en weloverwogen naar het land van de waanzin verhuisd.
*Door mijn opvoeding en scholing (lees indoctrinatie) zal de twijfel altijd blijven, zoals ik eerder heb verklaard, maar platweg gezegd; “Ik ben er eigenlijk wel klaar mee!”
Beste Theo, wij zullen het over dit onderwerp nooit eens worden. Ik kan jou niet uitleggen waarom ik een hogere macht die ik Allah noem wel ervaar als een realiteit in mijn leven en jij niet. Ook niet waarom teksten uit de koran me troosten en mijn hart raken. Ik wil niet met je in discussie gaan wie er ´gelijk´ zou hebben. De koran zelf geeft antwoord op veel vragen. In de tijd van de profeet stonden ook veel mensen sceptisch over wat hij hun vertelde. Ook al waren er in die tijd joden en christenen om hem heen, die wisten dat wat hij predikte niet zo vreemd was en eigenlijk een herhaling en een sluitstuk van wat al eerder door profeten verteld was. Allah zei hierover tegen de profeet (koran surah 109): 109. AL-KAFIRUN: THE UNBELIEVERS 1 Say: O disbelievers! 2 I worship not that which ye worship; 3 Nor worship ye that which I worship. 4 And I shall not worship that which ye worship. 5 Nor will ye worship that which I worship. 6 Unto you your religion, and unto me my religion..
En in een ander koranvers is te lezen (vers 2:256) 256 There is no compulsion in religion. The right direction is henceforth distinct from error. And he who rejecteth false deities and believeth in Allah hath grasped a firm handhold which will never break. Allah is Hearer, Knower.
Anders dan tegenwoordig salafisten in hun gedrag laten zien aan mensen die niet geloven hoort er dus geen dwang te zijn in religie. Als gelovige heb je het recht niet om een ander te dwingen te geloven wat jij gelooft.
Evenmin heeft een ongelovige het recht om gelovigen te dwingen ongelovig te zijn. Het gaat dus niet om gelijk krijgen. Er is tussen ons geen competitie gaande voor zover ik kan zien. Idealiter -als ik de door jou aangehaalde teksten in Shakespeareiaans Engels een beetje begrijp- zou geloof een vrijblijvende en gelukzalige ervaring moeten zijn van het individuele brein. Klinkt goed… maar ik heb de indruk dat het meerendeel van de “gelovigen” Surah 109 met enig gemak overslaan.
Dat ben ik helemaal met je eens, Theo.
Ik ga niet met je in discussie over ‘geloven of niet’ (je weet wel dat ik niet geloof).
Wat ik niet goed begrijp is dit: “Ik had ooit het plan om Arabisch te leren om de originele tekst te kunnen lezen, maar het is er nog niet van gekomen het Arabisch te leren begrijpen. Ik kan alleen Arabisch lezen en reciteren zonder te begrijpen en moet het doen met de vertalingen.”
Wat is de functie van teksten in het Arabisch reciteren als je ze niet begrijpt? Brengt het jou voor je gevoel dichter bij Allah? of denk je dat Allah dat erg waardeert dat je het probeert? Ik wil niet katten! ik snap het gewoon niet wat het extra is.
Ik vat het zeker niet op als katten en snap heel goed je vraag over wat dan de meerwaarde is van het Arabisch reciteren zonder te begrijpen wat je leest.
Zoals je waarschijnlijk weet is sowieso het hele gebed met de houdingen die men erbij aanneemt in het Arabisch. Dat is voor alle moslims ter wereld zo, ongeacht wat de moedertaal is. Net zoiets als dat de taal in de RK kerk Latijn is. De meeste moslims kennen wel de vertaling van de korte sura’s die ze in het gebed reciteren. Dat zijn passages uit de koran.
Maar ik merkte dat alle vertalingen van die soera’s heel erg van elkaar kunnen verschillen, vooral wat betreft het gevoel dat wordt opgeroepen. Het maakte me nieuwsgierig naar de originele Arabische tekst. Maar het vereist een lange studie om die taal echt te begrijpen. Ik begon lang geleden met het alfabet in het Arabisch en leerde lezen. Als je eenmaal daarmee begonnen bent geeft het een heel fijn gevoel om de koran te reciteren. Als je daarmee begint en je zit in het ritme, dan heb je geen zin om te stoppen. Het is rustgevend. Maar verder dan dat reikt het niet. Ik ken de vertaling van bepaalde woorden en zinnen, die ook vaak herhaald, worden maar verder ben ik nooit gekomen. Ik dacht altijd: als ik oud ben dan ga ik de tijd nemen om Arabisch te leren begrijpen (ik heb lang geleden een cursus Arabisch van het NTI besteld en die heb ik nog klaar liggen). Nu ben ik oud en ik heb tijd, maar ik kom er niet toe?. Ben te lui om wat ook nog te willen leren. Houd me bezig met van alles behalve dat.
Gewoon je eigen broek ophouden lijkt mij. Opgegroeid in een gelovig milieu, in mijn adolescentie op zoek gegaan naar het realisme ben ik van mening dat als God/Allah bestaat, er eventueel een leven is na de dood, dat er dan een enorm management moet zijn om al die dode/oude zielen te managen. Tegelijkertijd opgevoed in een eenoudergezin door een zeer geëmancipeerde moeder en niet ontvankelijk voor chantage van vriendinnetjes (als jij dat niet doet zeg ik dat jij geen vader heb ?), kan ik concluderen dat het leven hier en nu is. Ben niet academisch geschoold maar wel een realist. Kennen jullie de wet van juni 1956? Shabnam je wist niet eens dat je moeder niet in Nederland mocht hertrouwen?. Het is wat Kees (collega bij Mooi zei) het is wat mensen doen onder het mom van geloof. Hoe je doet hoe je ontmoet, wat je niet wilt dat u geschied doe dat ook een ander niet. Zou na het verwijderen van mijn vorige bericht eigenlijk niet moeten reageren maar ik wil die mooie potloden set terug. Onze kleinzoon heeft echt talent dus als je niks met dat setje van Ahmad zijn dochter doet, stuur die er maar bij op. Verzendkosten natuurlijk voor mijn rekening.
Annie, meen je nu werkelijk dat je een set potloden terug wil hebben dat je me kennelijk ooit gegeven hebt? En daarbij ook een aquarelset dat de kinderen van Ahmad mij dit jaar cadeau gaven, omdat ´jouw kleinzoon echt talent heeft´? En neem je me ook kwalijk dat ik als driejarige in 1953 nog niet de wet kende die in 1956 zou gelden en die overigens niets te maken had met het feit dat mijn moeder in 1953 in Greenwich hertrouwde. De wet waar jij het over hebt is de volgende: Op 14 juni 1956 werd de ‘Wet handelingsonbekwaamheid’ afgeschaft. Getrouwde vrouwen mochten voortaan werken, een bankrekening openen en zonder toestemming van manlief op reis.
Mijn moeder was in 1953 gescheiden en ging zonder toestemming van wie dan ook op reis met mijn toen nog aanstaande stiefvader. Dat zij alleen daar kon trouwen en niet in Nederland had te maken met haar echtscheiding die te recent was en het had te maken met de redenen van de ontbinding van haar huwelijk.
Sommige reacties van jou verwijder ik of laat ik niet door, omdat jij me soms uitscheldt voor kutwijf e.d. en heel lelijke dingen zegt. Waar komt jouw boosheid vandaan?
Eerlijk duurt het langst ! ??
???