Ik had alles al opgeruimd. Kwasten schoongemaakt, schilderspullen op een hoopje gezet. Maar het schilderen blijft aan me trekken. Dus nog een werkje in de planning gezet. Omdat ik al een Andalusisch straatje heb geschilderd, bedacht ik me dat ik nog een laatste schilderij kan maken om een Ikea-lijst met een in mijn ogen niets zeggende reproductie erin opnieuw te vullen. Daarna is het echt afgelopen met de schilderijen die ik in dit huis kwijt kan.

Er zijn ontiegelijk veel afbeeldingen van patio´s in Cordoba. Ik bekeek ze allemaal tot mijn ogen gingen branden. En het gekke was dat de afbeeldingen die ik eruit pikte als de mooiste toevallig al schilderijen waren. Dat bevestigde voor mij het idee dat het naschilderen van een foto wel zin heeft. Het schilderij heeft altijd een dimensie meer dan de foto (mits het mooi geschilderd is). Hoe realistisch een schilderij ook is, het is nooit hetzelfde als de werkelijkheid of een foto. Er ligt altijd iets van de interpretatie van de schilder in. Dat maakt het voor mij interessant. Maar een schilderij naschilderen is niets voor mij. Een foto die ik niet zelf gemaakt heb, maar van internet gehaald kan nog, maar een schilderij dat al gemaakt is naschilderen voelt voor mij als plagiaat. De afbeelding hierboven is een foto en dus mag ik van mezelf ermee aan de gang, met dank aan de fotograaf.

Ik ben weer teruggekeerd naar mijn YouTube-leraar van het begin van mijn schuchtere stappen op het schilderpad. En dat is is Mike Carder. Op zijn website kan ik alles vinden aangaande het opzetten en schilderen van een olieverfschilderij. Helemaal gratis. Mike Carder is erg gedetailleerd en nogal een pietje precies in het mengen van kleuren e.d. Hij werkt met een klein palet en laat zien hoe je met 5 basiskleuren vrijwel elke kleur kan mengen. Ik was een tijdje ontrouw aan deze leraar. Hopte van de ene onlineschilder naar de andere. Bedenk me nu dat het beter is om vast te houden aan één methode.

Ik heb mijn canvas al geprepareerd met een grondlaag. Nu kijken wat ik er dit keer van bak. Ik neem me voor om zorgvuldiger mijn kleuren te checken dit keer en niet meer op het doek te mengen. Ik ga mezelf meer tijd gunnen. Want laten we eerlijk zijn. Wie zit er te wachten op mijn werkjes. Er zit niemand achter me aan. De eerste opdracht (buiten die van familieleden) moet nog komen, als die ooit gaat komen ;-). Ik schilder, omdat ik het heerlijk vind om te doen.