Niet alleen maar zie ik ‘lelijke’ dingen op het strand en in de Little. Mensen die onaardig doen of zeuren. Ik zie ook wel eens wat moois. Gelukkig.
Zoals gisteren.
Het was aangenaam windstil op het strand, maar gek genoeg waren er wel heel hoge golven. Dat heeft, denk ik, te maken met eb en vloed. Er gingen weinig mensen de zee in. Toen ik het na een uurtje toch aandurfde was dat heerlijk. Het water was niet koud, zoals een tijdje terug bij hoge golven, maar juist aangenaam warm. Eenmaal dieper de zee in kon ik heerlijk dobberen op het golvende water. Bij terugkomst was het zaak voorzichtig aan land te gaan, want als je niet omkeek kon je ineens gevloerd worden door een hoge golf.
Het moois dat ik gisteren zag was een man met een kindje. Zo vaak zie je mensen met kinderen. Ze zijn een beetje bezig met hun kind en een beetje met hun telefoon of kijken tussendoor om zich heen. Deze man was helemaal gericht op het kindje met wie hij aan de waterkant naar de golven stond te kijken. Totale concentratie op wat het kindje en hij beleefden aan het imposante spel van de hoge golven. Er ‘bestond geen wereld om hen heen’, alleen hij en dat kleine meisje en de grote zee. Ik heb er een filmpje van gemaakt.