Dat is even wennen. Na een winter in Spanje met zachter en zonniger weer dan het nu in april hier is moet ik even bedenken hoe mijn dag te besteden.

Ik houd van lezen en series kijken en nu het buiten guur is en er geen enkele plicht roept dan voor onszelf te zorgen, kan ik me daarin uitleven. Ik heb daar lang geen tijd voor gehad. Ook was er een periode dat ik het mezelf niet gunde om romans te lezen. Ik las alleen maar boeken over de islam.

Maar nu voelt niets meer als spijbelen. Het leven is voor ons een permanente vakantie, waarin we mogen doen waar we zin in hebben.

In mijn geval is dat op dit moment kijken naar Turkse series, al fietsend op de hometrainer (zodat ik het gevoel heb dat ik daarnaast iets nuttigs doe voor mijn lichaam). Verder lees ik kranten in mijn telefoon (mondjesmaat) en los ik elke dag op verschillende media de puzzels ‘het woord’ (5 letters en 6 letters) op. En ik lees graag in mijn e-reader, zittend in een aangenaam zonnig hoekje (als de zon even wil schijnen) achter het raam.

Waarom kies ik de laatste tijd voor Turkse series? Ik kijk nu Kördügüm (Intersection), een vrij oude serie, drie seizoenen lang. Wat mij aanspreekt in Turkse series is de warmte die de scènes uitstralen. Er wordt veel geknuffeld en omhelst, maar er komen geen expliciete seksscènes in voor en de acteurs acteren bijzonder goed. Turkse series komen op mij subtieler over dan de meeste andere series die op allerlei aanbieders te zien zijn en die op mij lomp en onbeschaafd overkomen. Het is maar een mening. Iedereen kan gelukkig zelf kiezen wat hij/zij wil kijken.

(N.B. Het is nu een paar dagen later. Ik heb één Turkse serie afgekeken en ging over naar een andere Turkse serie. Zag helaas dat mijn mening ‘beschaafder dan andere series’ niet opging. Ook de Turkse series zijn nu zeer ‘modern’ en niet altijd even ‘beschaafd’. Jammer. Ik ben overgaan naar Scandinavische series. Ik moet toch wat, al fietsend op die hometrainer.)

Ahmad kijkt op zijn roeiapparaat alleen maar documentaires over de natuur.