Laatst had ik een ontstoken ooglid. Dat is nu over. Maar al een flinke tijd heb ik last van datzelfde rechteroog. Het voelt als een druk binnenin de oogbal. Ik besloot naar Specsavers te gaan voor een oogmeting. Sinds ik aan staar ben geopereerd, ben ik niet meer bijziend, maar mijn ogen zijn wel astigmatisch gebleven (dat wil zeggen dat mijn hoornvlies raar gevormd is, niet zoals het hoort, bol, maar als een elips gevormd. Daardoor heb ik moeite met focussen). Ik heb om dat te corrigeren een bril voor veraf en een bril voor dichtbij. Daarnaast heb ik natuurlijk de leesbrilsterkte nodig, die hoort bij een oud mens zoals ik.

Ik besloot naar Specsavers te gaan voor controle van mijn brilsterktes. Misschien was mijn rechteroog wel oververmoeid door verkeerde brillen.

Mijn ogen werden gemeten op de bekende wijze. De vertebril was nog wel goed, maar een kwart puntje te zwak in het linkeroog. Ik besloot dat nog maar even zo te laten, omdat mijn zicht met twee ogen alsnog 120 % is.

Thuis gekomen bleef ik last houden van dat rechteroog. Daarom had ik vandaag weer een afspraak met Specsavers. Waren ze niet vergeten mijn ogen van dicht bij te testen? Ik dacht van wel, omdat ik niets had moeten lezen met glazen voor mijn neus. Maar dat bleek dus toch wel zo te zijn. We hebben dat gemeten ‘met de stok’, werd me verteld. Dan lijkt het net of je nog steeds in de verte zit te kijken, maar het is eigenlijk een meting van het zicht van dichtbij. Huh? Dat wist ik niet. Maar was mijn leesbrilsterkte niet erg veranderd dan? Dat wisten ze niet, omdat ik mijn leesbril toen niet had meegenomen en die gegevens niet in hun digitale systeem staan, maar alleen in het archief.

Nu had ik mijn leesbril wel bij me. Ze gingen de bril even ‘doorlichten’ en kijken of de sterkte die ik nu nodig heb erg veranderd was. Dat was zo. En behoorlijk.

Ik mocht een nieuw montuur uitzoeken. De oude bril was volgens hen niet geschikt voor nieuwe glazen. Ik zocht een ander montuur. Maar het zat me nog steeds niet helemaal lekker. ‘Ik weet helemaal niet wat voor glazen jullie me nu geven,’ zeurde ik. ‘Ik heb niet door die glazen iets mogen lezen. Stel dat ik straks de bril heb en dat ik er helemaal niet goed door kijk. Ik wil de glazen eerst graag op mijn neus hebben om te weten wat ik krijg.’ ‘We hebben eigenlijk nooit klachten,’ probeerde de opticien (V) nog, maar ze liep wel braaf naar achter. Ik keek om me heen en zag andere mensen zitten, schaapachtig voor zich uit kijkend. Hadden zij wel een blind vertrouwen in de brillenexperts? De opticien kwam teug met een constructie met voorzetglazen en een leeskarton. Ik keek even door de glazen en zag dat het heerlijk was. Voor de zekerheid vergeleek ik nog even het leesvoer met mijn oude bril en zag dat het dan een stuk minder helder was, vooral van dichterbij.

Nu was ik overtuigd en blij met mijn nieuwe te bestellen leesbril. ‘Wantrouwig ben ik, hè,’ zei ik tegen de aardige opticien. Maar ik was tevreden en zij was waarschijnlijk opgelucht. We namen heel vriendelijk afscheid. 12 Juli is de bril klaar. Ik hoop dat de nieuwe bril een oplossing gaat zijn voor mijn pijnlijke rechteroog.