Wij vinden het leuk om vogeltjes te lokken naar onze tuin door middel van versnaperingen. Maar dat geldt vooral voor de kleinere soorten, zoals meesjes, mussen, roodborstjes. enzovoort. Ook de bonte specht is welkom. Maar papegaaien, duiven, kraaien en eksters zien we minder graag. Ze eten ons te veel, vernielen te veel planten en poepen te veel op onze tuinmeubels en ramen. We zijn dus wel selectief in onze ‘vrijgevigheid’. Met veel moeite heb ik nu voederkooitjes gevonden, waar alleen de kleinere gevederde vriendjes en ook de bonte spechten (met hun spitse snavels) bij kunnen.

Maar wat gebeurt er nu. De meesjes zijn erg kritisch wat betreft het voer dat zij lusten en heel kwistig met het naar beneden werpen van nootjes die niet door de keuring komen. Daar komen dan weer duiven op af, die dan in de aarde rondscharrelen, op zoek naar restjes voer. Dat is wel o.k.

Maar wat zag ik vandaag tot mijn schrik? Een bruine rat, die rondscharrelde onder de boom, op zoek naar de vogelvoer-restanten die kennelijk voldoende voor handen zijn. En even later……twéé ratten, die allebei ook nog in de boom klommen. Ja, maar dat is niet de bedoeling!

We hebben het vogelvoer nu maar weggehaald, want zo is er geen plezier aan te beleven. We hebben geen behoefte aan een rattenplaag. Het spijt me voor de vogeltjes. Ik zie ze rondfladderen in onze tuin, zoekend naar de nootjes en zaadjes, die er niet meer zijn.