Lange weg

Ik merk nu dat mijn herstel niet zo snel zal gaan. Voel me nog steeds erg moe en eten met smaak (kleine beetjes tegelijk, nu maag zo gekrompen is) komt moeizaam op gang. Pijn is er ook nog.
Positief is dat ik hier eindelijk echt slaap, zij het onrustig en met veel onderbrekingen. Verder hebben we het weer mee. Een stralende zon en nauwelijks wind. Het is troostrijk om buiten in de zon ons gezonde, maar bescheiden eten op te peuzelen.
We genieten op een rustige serene manier van onze hernieuwde nabijheid in goede en slechte tijden.

Eén gedachte over “Lange weg

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *