De laatste tijd heb ik gekeken in uitzending gemist naar Joris’ showroom, een programma dat mij heel erg fascineert. Hoe is het mogelijk dat er in een klein land als Nederland zoveel mensen te vinden zijn die volkomen buiten de rest van de samenleving kunnen leven naar hun eigen richtlijnen of fantasieën. Stuk voor stuk vind ik deze mensen boeiend om naar te kijken, ook al besef ik dat de tv maar een klein stukje van hun werkelijkheid kan laten zien.
Er zijn overeenkomsten tussen al deze verschillende mensen met hun verschillende manieren van leven, die mij opvallen. De meesten van hen hebben geen tv of computer en de meesten van hen noemen het begrip tijd. Ze zeggen voor alles wat zij willen doen tijd te hebben en zij beseffen dat de meeste mensen in de rest van de maatschappij geen tijd denken te hebben, omdat zij heel veel van zichzelf moeten dat nergens toe dient. Veel mensen komen tot bijzondere en creatieve prestaties. Veel van deze mensen zien het voor de hand liggende, waaraan de doorsnee burger van tegenwoordig voorbij loopt, zoals de schoonheid van de natuur, de bronnen waaruit je kunt putten zoals afgedankte spullen en eten dat andere mensen achteloos weggooien. En veel van deze mensen beseffen dat zij met veel minder materiële spullen toe kunnen dan de gemiddelde mens van tegenwoordig. Stuk voor stuk noemen zij zichzelf gelukkig, omdat zij hun hart volgen en geen regels die hun door anderen worden opgelegd. Bijna allemaal zijn ze erg actief en hebben zij een goede gezondheid. Het begrip ‘zich vrij voelen’ wordt door velen genoemd.
Geen van hen klaagt over het leven of zegt eenzaam te zijn. Sommigen zien dieren, de natuur, de bomen, de wind als wezenlijk gezelschap en anderen noemen zelfs engelen als hun vrienden. Sommigen vind ik een beetje gestoord, maar de meesten vind ik bijzonder sympathiek en ik kan me uitstekend in hen verplaatsen. Sommigen ontroeren me. Over elk individu dat in de showroom gepresenteerd wordt kan ik een tijdlang doormijmeren. Het programma maakt een diepe indruk op mij, een verademing naast veel andere tv-programma’s die me niets zeggen.
Mooi opgemerkt. Geeft mij ook stof tot nadenken