Wikipedia zegt: Hala Sultan Tekke (Turks: Hala Sultan Tekkesi, Grieks: Χαλά Σουλτάν Τεκκέ) moskee, ook wel de moskee van Umm Haram genoemd, is een moskee aan het zoutmeer van Larnaca vlak bij de luchthaven Larnaca op het eiland . Het is een Islamitisch heiligdom aan de Griekse kant van het eiland.
Ooit was ik op die plek. Ik was in 2000 met mijn toenmalige echtgenoot en mijn kinderen op vakantie in Larnaca. Het was de bedoeling dat wij van daaruit ook sheikh Nazim in Lefke zouden opzoeken, maar dat kon in die tijd nog niet. Je kon toen namelijk niet langer dan een bepaald aantal uren van het Griekse deel naar het Turkse deel reizen. In Nicosia stond een grote versperring met militairen en daar kon je niet zomaar langs. Alleen met een zeer tijdelijk visum, dat niet lang genoeg duurde om helemaal naar Lefke te gaan en terug.
We hielden een soort van strandvakantie. Bij een kort uitstapje met een taxi bezochten we met het hele gezin de Hala SultanTekke moskee, een kleine moskee naast een heel lege vlakte gebouwd. Die vlakte was een moeras, ontstaan uit een zoutmeer. Een kleine moskee die heel alleen en prachtig daar stond, omringd door louter natuur. Met ver daarvandaan de drukte van Larnaca, het strandleven en het vliegveld. De moskee werd niet langer gebruikt als moskee, maar was een museum, dat gebouwd was rond het graf van Hala Sultan, de tante van de heilige profeet Mohammed vzmh. Er wordt verteld dat dit graf nergens op steunt, maar zweeft, een van de wereldwonderen. De moskee /het museum was alleen gedurende bepaalde uren open en werd bewaakt door een soort conciërge. Rondom en in de moskee liepen ongelooflijk veel wilde katten. Ik was onder de indruk van deze plek en werd bevangen door een enorm gevoel van vrede. Het graf van Um Hala Sultan was verscholen achter een hekwerk in de muur en vanuit het graf verspreide zich een heerlijke geur, dezelfde geur die ik eerder rook op andere heilige plaatsen, zoals de Jannatul Baqi, de begraafplaats waar heiligen begraven liggen in Medina of de Ka’aba in Mecca. Ik was helemaal betoverd door deze plaats en mijn exman en ik baden uit pure dankbaarheid en ontroering twee rakat, wat waarschijnlijk niet gebruikelijk is. De opzichter van de moskee liet ons begaan.
De heilige plek bleef aan me trekken en ik ben er daarna nog twee keer te voet naartoe gegaan. Het was een flinke afstand vanuit het hotel naar de moskee in de hitte die toen Cyprus teisterde, maar op momenten dat ik met verdrietig voelde had ik dat er graag voor over. Bij deze tochten werd ik vergezeld door mijn oudste zoon. De plek was zo vredig dat ik er steeds een tijd wilde blijven.
En nu denk ik: “Mijn zoon en ik zijn geluksvogels dat wij deze moskee en dit graf hebben mogen bezoeken”. Ik ervoer op die plek een enorm gevoel van geluk.
Wat ik toen nog niet wist, maar later las is dat mijn sheikh en leermeester als kleine jongen vaak van huis wegliep en uren naast het graf zat van Um Hala Sultan. Als zijn moeder dan vroeg waar hij geweest was, dan zei hij: “Ik was bij Um Sultan die met mij praat vanuit haar graf”.
Nu is sheikh Nazim oud (92 jaar), maar vandaag beluisterde ik een sohbet waarin hij met tranen in zijn ogen zei dat hij wenste dat hij nog eens naar dit heilige graf kon gaan. Hij zegt dat Um Hala Sultan daar al 1500 jaar alleen ligt te wachten en dat zij de draagster is van de heilige vlag van de islam.