Vroeger had je de krant, de tv en de radio. De nieuwsmakers vormden een beroepsgroep en degenen voor wie het allemaal bedoeld was konden vooral gezien worden als consumenten. Als zoete schapen kauwden wij op alles wat ons werd voorgeschoteld. Was iemand het niet eens met wat hij in een krant las en dan stuurde deze een “ingezonden brief”, die meestal niet beantwoord werd, misschien zelfs niet gelezen en zelden geplaatst.
Wat is dat veranderd! Er is nu een grote mediamarkt ontstaan, waarin het onderscheid zender ontvanger veel minder groot is. Iedereen kan op alles reageren via twitter, facebook, maar ook via andere media, zoals NUjij http://www.nujij.nl/. Ja niet alleen kunnen we op die site reageren, maar ook kunnen we daar terecht met artikelen die we zelf schrijven. Waardoor we dus allemaal (onbezoldigde) nieuwsmakers en opiniegevers kunnen zijn.
Achter het bestaan van de de Nujij-site kwam ik vandaag toevallig, omdat ik daarop een artikel van mij zag staan, dat ik had laten publiceren op het allochtonenweblog http://www.republiekallochtonie.nl/. Kennelijk kunnen artikelen zomaar overal geplaatst worden. Ik vind het niet erg, want het voedt mijn behoefte om “gelezen te worden”. Ik sta achter alles wat ik schrijf en gebruik ook gewoon mijn eigen naam en geen pseudoniem. Alles wat ik zeg kan tegen me gebruikt worden. Er wordt ook gereageerd en dat vind ik de moeite van het lezen waard en ook daarop wil ik dan weer reageren, want ik neem de reacties serieus. Eigenlijk is dat ook wat ik wil. Een dialoog, al is het in dit geval met volslagen onbekenden. Kunnen we zo de wereld wat kleiner maken en elkaar nader komen?
Het is een grote markt geworden, het internet, waar we voor van alles terecht kunnen: onze boodschappen, informatie over van alles en nog wat, waar je vroeger dikke encyclopedieën voor moest raadplegen, contact en uitwisseling van meningen.
Ik vind het mooi.