De reis  verliep heel soepel. Onze trouwe chauffeur Nati bracht ons naar het vliegveld. Daarna ging het vliegtuig op tijd en met de wind in de staart richting Nederland, zoals wij dat gewend zijn bij Transavia. We waren 25 minuten voor de geplande aankomsttijd in Rotterdam. Daar werden we opgehaald door mijn jongste dochter en haar man. Altijd een feestelijk gevoel om opgehaald te worden. We hadden het best aangekund met bus en randrail, omdat we zeer licht bepakt waren. Maar het is zo een liefdevol gevoel als je niet alleen dat stuk hoeft af te leggen. Ze brachten ons netjes naar Pijnacker, waar mijn auto zonder vogelpoep op me stond te wachten. De auto startte direct zonder haperen, zodra Ahmad de accu had aangesloten (die wij altijd loskoppelen bij langdurig stilstaan).
En dan volgen de huis- tuin- en keuken-dingen, zoals boodschappen halen en dies meer zij. En nu  zijn we weer helemaal gesetteld hier. Vandaag is het voor ons nog geen feest, maar morgen…..Dan is het eten en met de kinderen en kleinkinderen en de aanhang daarvan. Ja ja, ook kleinkinderen worden groot.
Dit jaar wordt er niet gekookt, althans niet door mijn kinderen. Er is een Indonesische rijsttafel besteld, altijd lekker! Maar dit eten is niet weggelegd voor mijn Ahmad. Hij heeft een dieet zolang zijn galblaas nog niet verwijderd is. Ik doe een beetje met hem mee. Wij brengen voor onszelf lamskoteletjes uit de oven en oker, bereid met een uitje en tomaatje. Wat maakt het uit. We hopen te genieten van het samenzijn en ik ben al lang blij dat ik eindelijk vrij normale porties kan eten. Ik mag trouwens wel alles eten.
Buikpijn komt bij mij nu minder voor. Gauw moe ben ik nog wel. Maar dat is Ahmad ook. Oude knakkers zijn we geworden. En o o, wat zijn de dagen hier kort. Om een uur of 21 in de avond ben ik al gesloopt en zoek ik mijn bed op. En in de ochtend ben ik lang voor het licht wordt wakker. Wat begint de dag hier laat!
Ik wens mijn weinige lezers een heel fijn kerstfeest, liefst in een liefdevolle omgeving. En een heel gelukkig en gezond 2019. Zonder gezondheid valt er weinig te genieten. We zijn zo fragiel…….