Het uitje naar Doña Mencia was geweldig.
We hadden geluk. Er scheen het grootste deel van de dag een zonnetje en de temperatuur was niet te warm en niet te koud om te wandelen. We liepen langs een vroegere spoorbaan, waarvan men nu een weggetje heeft gemaakt, dat alleen toegankelijk is voor wandelaars en fietsers. Toevallig hadden we het geluk dat er bijna niemand liep of fietste langs dat weggetje, omdat de Semana Santa (vakantietijd) voorbij is en er bovendien slecht weer was voorspeld. Dat slechte weer kwam ook, maar pas een dag later. We zagen de buien aankomen aan het einde van de dag, toen er een dreigend donkere lucht verscheen achter de heuvels. Het regengekletter bij een harde wind begon echter pas in de nacht, toen wij al in ons hotelbedje lagen. De volgende dag plensde het nog steeds en gingen we na het ontbijt huiswaarts.
Tijdens de wandeling voelden we ons heerlijk. We hebben zelden in zo een lieflijke omgeving gewandeld bij zo een lekkere temperatuur. We hoorden niets dan vogelgefluit en twee keer zag ik een hop voorbij vliegen. Daar word ik altijd heel blij van. We willen vaker zulke tripjes maken naar een hotelletje in een landelijke omgeving, waar gewandeld kan worden.
Dit keer hadden we het geluk dat het weggetje heel begaanbaar was. Geen losse keien en niet te stijl.
Het was fantastisch en niet na te vertellen of te schilderen zo mooi. Maar we hebben toch geprobeerd wat we zagen enigszins weer te geven door middel van foto´s, waarvan ik een filmpje maakte.