Vanmorgen luisterde ik weer eens even naar radio 1. Op zaterdagochtend is dat vaak wel leuk, omdat dan wat andere onderwerpen worden aangesneden dan door de week. Ik hoorde iemand die ervoor had doorgeleerd iets beweren over ouderdom en geluk en daarna had een andere geleerde wat te melden over gezondheid en het gevaar van een zittend leven.
Een gevoel van gelukkig zijn blijkt niet samen te hangen met ouderdom. Deze stelling werd onder meer gestaafd door onderzoek in Denemarken, dat volgens de statistieken het land is met de hoogste score wat betreft geluk. Het bleek niet uit te maken voor het gelukscijfer dat men gaf of men oud was of jong. Belangrijke factoren waren wel of je een goed huwelijk had en of je geen ruzie had met je kinderen. Dat soort variabelen speelden meer mee dan leeftijd of ziekte. Zelfs mensen met een aandoening gaven hun leven een hoog cijfer op de geluksschaal.
Ach ja, ik weet hoe dat gaat met dan soort onderzoeken en hoe betrekkelijk ‘wetenschappelijke’ resultaten zijn. Maar het bevestigt natuurlijk wel de ‘common sense’ opvatting dat geluk tussen je oren zit en gewoon een wijze van kijken naar het leven is.
Geruisloos werd overgegaan op een ander onderwerp: de gezondheid van mensen. Er is een nieuw gevaar voor de gezondheid  (naar men zegt minstens zo gevaarlijk als roken!) dat opdoemt in onze welvaartsstaat: het zittende en (half) liggende leven dat we overwegend zijn gaan leiden. Naast het gevaar dat mensen al lopen wanneer zij zittende arbeid verrichten en aldus 8 uur per dag overwegend op hun achterste doorbrengen, is er de ‘nieuwe’ vrijetijdsbesteding bij gekomen. Gamen, thuis filmpjes kijken op de bank in plaats van in de bioscoop, aan je pc zitten of tablet/ telefoon, enz. Onder jongeren is het gebrek aan beweging, gecombineerd met ongezonde voeding, een probleem geworden. De de kans op zwaarlijvigheid en allerlei ziekten is hiermee toegenomen.
Niks nieuws dus, want het resultaat van het ‘verkeerde leven’ kun je met je eigen ogen waarnemen door de straat op te gaan. En kijk maar eens naar een filmopname van zo een 50 jaar terug en vergelijk deze met een filmopname van nu. Vroeger liep het merendeel van de mensen er normaal geproportioneerd bij. Nu zie je veel  dikke en slecht geproportioneerde mensen rondlopen. En dan moet je er nog rekening mee houden dat een groot deel van de mensen zijn figuur tegenwoordig kunstmatig laat ‘corrigeren’, wat vroeger nog geen mode was.
Gevraagd werd aan de luisteraar of men van overheidswege mensen moest gaan dwingen om te bewegen, Slecht 30 % was het hiermee eens. Mensen moeten dat zelf kunnen uitmaken, vindt men overwegend.
Waarom vertel ik dit nu hier? Omdat beide onderwerpen die ik hier heb aangesneden me de laatste tijd bezig houden. Het is geen toeval dat dingen ter sprake komen in het nieuws waarmee mensen al in gedachten bezig zijn. ‘It is all in the air’, zoals ook elke nieuwe mode in bijvoorbeeld een kledinglijn aansluit bij waar de massa aan toe is