We hebben elke avond een zwijgende gast op bezoek. Het begon al de avond dat we hier aankwamen. Toen drentelde de kat van drie dakterrassen verderop heen en weer op ons balkon. Hij keek me aan door de schuifdeur alsof hij graag naar binnen wilde. Ik liet hem toen niet binnen, want ik weet dat het hier niet gaat om een zwerfkat, maar om een goed verzorgd exemplaar van de buurman drie huizen verder.
Elke dag om dezelfde tijd, kort na zonsondergang verschijnt deze Tompoes voor onze deur en kijkt verlangend naar binnen. Om te kijken wat er gebeurt zet ik de deur een stukje open. Tom duwt een nieuwsgierig kopje naar binnen en ook snel weer naar buiten. Hij durft niet naar binnen te komen als wij bewegen in de kamer. Maar als ik gewoon doorga met de dingen waarmee ik bezig ben en niet te veel naar hem kijk, komt hij rustig binnen en snuffelt wat rond in de kamer. Hij wil wel even aan mijn hand ruiken en een kopje geven en verdwijnt dan onder mijn stoel. Hij blijft daar rustig zitten zolang ik maar niet opsta.
De volgende dag zit hij er weer op de ‘afgesproken tijd’ en weer komt hij gemakkelijk naar binnen, mits wij maar niet te veel bewegen. Dit keer neemt hij er zijn gemak van en gaat even lekker liggen op de bank.
Zodra ik opsta, verdwijnt hij als een dief in de nacht. Gisteren constateerden we dat hij ook wat geur heeft achtergelaten op ons balkon. Kennelijk heeft hij ons terrasje nu in bezit genomen als ‘zijn territorium’. We vinden het best. We kunnen zelf geen huisdier houden, maar af en toe een diertje op bezoek is best gezellig.