De zorgen voorbij

Ik heb haar gezocht, gezocht en gezocht en daarnet gevonden. Ze was met haar mannetje. De drie andere mannetjes hielden beleefd afstand. Er waren geen kleintjes meer. Ze waggelde alleen, maar man achter haar aan, in het gras bij de sloot, waar ze zo kort geleden nog zo fier had geparadeerd met 14 kleintjes.
Ze sprong van de waterkant, zwom een eindje en nam een paar snavels vol water, die zij weer uitspuugde, de plantjes en beestjes eruit zevend. En het leek of ze mij ook herkende. Ineens zag ze wat en vloog zij op, haar man achter haar aan. De andere drie woerden volgden
Nu weer zo vrij als een vogel kan zijn, de zorgen voorbij….

2 gedachten over “De zorgen voorbij

  1. Natuurlijk zag ze er uit als alle wilde eenden, maar omdat zij was met één van de vier mannetjes (net als eergisteren) en zij zich bevond op dezelfde plek, waar zij nu net als gisteren en eergisteren de enige vrouwtjeseend was neem ik aan dat zij het is. Mijn koningin.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *