Wat ik begrepen heb uit de lessen van grandsheikh Abdullah al Faizad Daghestani:
Wij mensen hebben vier vijanden, en al deze vijanden zijn te vinden in onszelf: het ego dat altijd bij ons is en ons aanspoort tot alles wat ons vervreemdt van de ziel, de begeerte die ons constant belaagt, de satan die ons wil verleiden tot kwaad en het wereldse dat ons bezighoudt met haar verleidingen. Het is dus zaak deze vijanden te bestrijden en niet de ‘vijanden’ om ons heen. Immers wij kunnen een ander mens niet veranderen, maar alleen onze eigen intenties en ons eigen gedrag.

Verder hebben wij ook vier getuigen op elk moment dat wij iets denken, voelen of handelen. Dat zijn Allah, Die dichterbij is dan onze halsslagader en aan Wie niets ontgaat, zelfs de beweging van het kleinste atoom in dit universum. De twee engelen aan onze linker- en rechterzijde en de profeet vzmh. Dit zijn de vier getuigen die zullen getuigen voor ons op de Dag der Opstanding.
Sheikh Abdullah waarschuwt ons ervoor niet de vijfde getuige te willen zijn. Daar bedoelt hij het volgende mee. Wij hebben niet het recht te oordelen over het gedrag van een ander. Voor ieder zijn al vier getuigen en het is verboden een vijfde getuige te zijn.
Daar kom ik al direct aan mijn volgende valkuil. Hoe vaak oordeel ik niet, in gedachten of zelfs met uitgesproken woorden. Welk recht heb ik daartoe? Helemaal geen recht! Het oordeel is uiteindelijk uitsluitend aan Allah en wij hebben daar niets aan toe te voegen. Wij zijn hier niet om te oordelen, maar alleen maar om ons best te doen, zodat de vier getuigen geen slechte dingen over ons hoeven op te tekenen. Daarmee hebben we het druk genoeg. Geen tijd dus om te oordelen over anderen.
Ik zeg nu tegen mezelf: ‘open your mind en zet al die (voor)oordelen opzij’. Kijk weer onbevangen, in onschuld, en geef Allah de kans nieuwe vensters van inzicht te openen.
En nu nog de uitvoering van dit mooie plan…….