Jullie horen mij niet zoveel meer over islam als onderwerp. Ik loop rond met wellicht te jeugdige en moderne kleding en niemand zou van mij zeggen dat ik moslim ben. Betekent dit dat ik van mijn geloof ben afgevallen? Nee, helemaal niet. Elke dag dank ik de Almachtige voor de zegen die Hij mij geeft, voor mijzelf, mijn gezondheid en voor mijn kinderen, met wie het (alhamdulillah!) goed gaat. Alle vier zijn gezond en ik ben blij om te zien hoe zij in het leven staan. Ook met mijn vijf kleinkinderen gaat het goed en ik ben er trots op hoe goed mijn kinderen omgaan met de opvoeding van hun kinderen. Ik heb niets te klagen en zou God/ Allah de hele dag kunnen danken op mijn knieën. Ik bid nog steeds volgens de rituelen van de islam en elk jaar vast ik trouw in de maand ramadan. Maar verder merk je aan mij niets van mijn moslim zijn.
Toch is dat anders geweest. Er is een tijd geweest dat ik heel veel uren besteedde aan het bestuderen van de islam, het soefisme en later het reciteren van de Koran in het Arabisch. Er zijn jaren geweest dat ik elke nacht uren voor zonsopgang opstond om twee uur lang te bidden. Dat ik extra gebeden deed, die helemaal niet verplicht zijn in de islam, gewoon omdat ik dat heerlijk vond en omdat het mij veel zielenrust gaf. Die uurtjes voor dag en dauw waren alleen voor mij en deelde ik alleen met mijn twee katten uit die tijd. De kinderen lagen dan allemaal te slapen. Het was een moment van ultieme rust. Ik zal dat prettige gevoel van die nachten nooit vergeten.
Nooit las ik ‘zomaar een boek’, zoals fictie. Ik las alleen maar boeken over de islam en wilde verder geen tijd verdoen met andere zaken. Tv series kijken was in die tijd niets voor mij.
Ik denk dat ik veel kennis heb vergaard in die periode. Ik heb sindsdien nooit meer boeken gekocht over andere onderwerpen.
Nu ben ik lid van de bibliotheek. Ik lees het liefst fictie en geen enkel boek dat ik lees wil ik herlezen. Ik lees ter ontspanning en ik kijk tv ter ontspanning.
Ik denk dat ik ongeveer alles te weten ben gekomen over de islam wat ik wilde weten en dat is voor mij genoeg. Op deze kennis kan ik verder teren tot mijn dood.Mijn grote dank gaat uit naar mijn twee grote leermeesters, sheikh Nazim al Haqqani en sheikh Abdiullah ad Dagestani. Die hebben mijn ogen voor altijd geopend. De mooiste boeken die ik ooit las naast de heilige Koran zijn de boeken in de serie ‘Mercy Oceans’. Daarin zijn de sohbets vastgelegd van Sheikh Nazim uit de jaren 80 en 90 van de afgelopen eeuw. Pareltjes van wijsheid. De kennis die ik heb mogen ontvangen uit deze boeken is voor mij meer waard dan die uit mijn psychologiestudie. Of mogelijk kreeg ik daarin de antwoorden op de vragen die niet beantwoord werden tijdens die psychologiestudie. Een en ander past zo prachtig in elkaar…….
Alhamdulillah, mogen deze grote leermeesters voor altijd rusten met de heerlijke geur van het paradijs.
