Als religie eng wordt

Geloof in de Schepper is in mijn ogen iets moois. Het geloof en vertrouwen in een Opperwezen heeft mij de kracht gegeven om veel narigheid en onrecht te doorstaan.
Maar wat ik ook gezien heb en nog zie zijn de vervelende consequenties van geloof, wanneer dat ontaardt in een bolwerk van strakke en enge regels die niets te maken hebben met goedheid, harmonie, rechtvaardigheid en vrede. Die enge regeltjes die mensen zichzelf opleggen en dan vastleggen in een soort van zelf verzonnen wetboek komen voor in alle godsdiensten en het vreemde is dat ze bij diverse godsdiensten getuigen van een identieke kortzichtigheid en wreedheid.
Hoe komt het toch dat zowel het christendom, het hindoeisme, het jodendom als de islam nare kanten begint te vertonen zodra mannen die zich opwerpen als priesters, schriftgeleerden, imams en pandits regels gaan stellen die ontleend zijn aan geen enkel heilig boek. Regels die zijzelf verzonnen hebben en in de regel een sterk patriarchaal en vrouwonvriendelijk karakter dragen, soms zelfs kindonvriendelijk, dieronvriendelijk en seksonvriendelijk. Er zijn voorbeelden te over.
Vrouwen die volgens sommige hindoe geleerden in aparte hutjes dienen te wonen onder erbarmelijke omstandigheden als zij menstrueren. Vrouwen die nog niet zo lang geleden zich levend dienden te verbranden samen met hun overleden echtgenoot. Vrouwen die als slaaf gehouden worden in het huis van hun schoonmoeder, omdat dit als wettig geldt binnen het sommige varianten van het hindoeisme. Kinderen die in hokken worden verstopt voor de buitenwereld, omdat zij gehandicapt zijn en dit wordt gezien als een straf van de goden en dus als een schande voor de ouders.
Kinderen die getuchtigd worden bij het geringste foutje, omdat in de bijbel zou staan dat dit goed is. Vrouwen die niet moge deelnemen aan politiek en andere openbare ambten, maar zich netjes horen terug te trekken in hun keukens.
Strenge kledingvoorschriften die in de regel met name gelden voor vrouwen, zowel onder christenen, joden, hindoes, katholieken als moslims. Momenteel krijgt de gezichtsbedekkende sluier van sommige moslimvrouwen, die men heeft wijsgemaakt dat dit een voorschrift is uit de islam, veel aandacht. Maar ik kan me nog herinneren dat ik als klein meisje de ‘zwijgdood’ kreeg in de klas, omdat de non het niet accepteerde dat ik geen rokje over mijn lange broek droeg. Diezelfde non sloot een ander klein meisje op in het kolenhok, omdat zij niet kon schrijven, maar wat kraste op haar papier. In de klas kon je het arme kind horen schreeuwen in doodsangst in dat donkere kolenhok. Waarschijnlijk had zij een leerachterstand en was zij mentaal niet in orde, maar daar had de non geen oog voor.
Om maar te zwijgen van de misstanden binnen de katholieke kerk en de gruwelijke vervolgingen van ‘ongelovigen’ ten tijde van de inquisitie.
En nu jaagt een enge versie van wat men ‘islam’ noemt, het salafisme met zijn griezelige en wrede uitwas IS, mensen de stuipen op het lijf. In de naam van Allah worden mensen gedood en mishandeld, worden kinderen geïndoctrineerd en anders gelovende vrouwen als seksslaven misbruikt.
Deze uitwassen hebben niets te maken met de boodschap die 124 000 profeten in de geschiedenis brachten. Religie als godsdienst heeft zijn liefde verloren zodra deze vermengd wordt met politiek en machtsvertoon, met het lelijke ego van mensen die haten. En dat is nu aan de hand. Overal ter wereld staan mensen tegenover elkaar met steeds grimmiger gezichten. Zelfs op de kleuterschool worden kinderen geïndoctrineerd om andersdenkenden te haten. Mensen die zich moslim noemen en dingen beweren als dat vrouwen die hun wenkbrauwen epileren naar de hel gaan krijgen een podium en hun belachelijke stellingname wordt in media gedeeld. Imams die beweren dat mensen die vriendschappen sluiten met anders gelovenden ook naar de hel moeten eveneens. De kortzichtige ideeën van onverdraagzame geloofsfanaten worden breed uitgemeten in de media om de haat tegen de islam verder aan te wakkeren.
Over en weer is er nu wantrouwen tussen moslims en niet-moslims zonder dat daar een goede reden voor is. In de moskeeën wordt geld gepompt door salafistische organisaties en imams worden ingevlogen om de haatboodschap te prediken.
Daarom wil ik me nu niet profileren als moslim. Het kan zo verwarrend zijn voor mensen. Ik geloof echt dat het beter is uitingen van geloof zo veel mogelijk voor jezelf te houden. We zijn in de eerste plaats mensen die een aardbol delen. Wij dienen goed te zijn voor elkaar, ongeacht kleur, geslacht, geloof, seksuele voorkeur, afkomst, nationaliteit. Dat is voor mij de belangrijkste uiting van een gelovig hart. Respect en liefde voor elkaar. De rest is uiterlijk vertoon met een kwalijk luchtje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *