De beperking van woorden

Ik merk het steeds weer, dat mensen mijn weblog lezen op een manier die ik niet bedoeld heb. Dat lees ik dan in reacties, hier in dit weblog of via een ander medium. Ik vind het jammer, maar begrijp ook dat dit het risico is van je uiten in alleen maar woorden. Ik schreef het al eerder, woorden zijn een beperkt communicatiemiddel. Er is zoveel meer, zoals lichaamstaal, de uitdrukking op een gezicht of de toon waarop iets gezegd wordt. Die middelen staan je niet ter beschikking als je probeert in geschrift je uit te drukken. Ik houd het er maar op dat ik misschien niet duidelijk genoeg ben. Ook lezen mensen soms andere woorden dan er staan of ze herinneren zich wat anders dan er staat.

Het zal mij ook overkomen als ik zelf wat lees. Omdat ik bij het lezen van iets niet kan vergeten dat ik datgene wat ik lees met mijn gedachten interpreteer en die gedachten zijn weer beïnvloed door de ervaringen die ik heb gehad in mijn leven en door mijn karakter. Een schrijver weet nooit hoe zijn boek gelezen wordt en zal soms verrast zijn door de mate waarin hij al dan niet is begrepen. Maar misschien is dat ook wel het mooie. Een boek, een schilderij, een muziekstuk, een dans, kortom al deze uitingen kunnen op veel manieren geïnterpreteerd worden.

Maar ondanks deze beperking en het risico anders begrepen te worden dan ik bedoel, ga ik gewoon door met het schrijven in dit weblog.

Vanmorgen en ook al in voorgaande dagen viel ons op dat er meer bloeiende planten zijn om ons heen en ook vogels lijken ineens talrijker te zijn, alsof ze erop gewacht hebben met zich te vertonen en te laten horen tot de zon zou gaan schijnen. Ook zien we gelukkig meer insecten. Dat is stilletjes genieten.

3 gedachten over “De beperking van woorden

  1. Missch een tip voor de vogels: meelwormen. Levende kán maar ik houd het liever op gedroogde.
    Ik meng altijd zelf mijn vogelvoer en het valt me op dat de laatste week vooral de meelwormen eruit worden gehaald. Ik zie merels en spreeuwen maar ook mussen de snaveltjes vullen met alleen de wormen en dan wegvliegen.
    Vermoedelijk om de broedende partner te voeren of missch al de jongen? Als je wilt kan ik je een kleine hoeveelheid toesturen. Kun je altijd nog bedenken of je wormen wil kopen wanneer je merkt dat ze ook bij jullie in goede ‘aarde’ vallen.

  2. Wat lief van je. Kan best zijn dat ze nu liever wormpjes eten dan de nootjes die wij nog hadden van de vorige zomer. Maar ik ga ze zelf wel zoeken, joh. De post is is zo duur. Ga kijken waar ik het kan kopen. Ik denk dat je gelijk heb. Zie overal vogels en de watervogels vooral beestjes en visjes eten en voeren aan de kuikens. Er zijn nu twee mezen die af en toe nootjes komen halen, maar het is niet met zoveel enthousiasme als later in de zomer.

  3. Sorry, ik zie je reactie nu pas! zal morgen toch wat wormen naar je toesturen. Dan kun je het eerst uitproberen. Hier vliegen ze (bijna letterlijk) er nu doorheen. PostNL is idd duur, maar ik stop via de volwassen snaveltjes ook voor minstens een tientje per dag in de baby-snavels. Daarom adviseer ik het nu ook.
    Heb vandaag ook weer voor over de honderd Euro aan wormen bijbesteld 🙂 Wat ik zal sturen is een ‘wormenmix’ van meelwormen en ‘snackwormen’ (ook bekend als nutriworms of larven van de zwarte soldaten vlieg). De gespecialiseerde firma waar ik ze koop zegt dat ze nóg voedzamer zijn dan meelwormen. Daarom mn geschikt om jonkies op te kweken.
    Echt, probeer het uit en als je dan enthousiast bent (lees: als je vogels enthousiast zijn!) geef ik je dat adres. Hun producten zijn beter dan die in de doorsnee dierenwinkel en relatief goedkoper – waarmee ik bedoel: in de doorsnee winkel betaal je een kapitaal voor een mini zakje wormen, hier betaal je ook veel maar dan héb je ook wat!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *