Mijn vader wilde gecremeerd worden, iets wat ik betreur maar wel kan begrijpen. Het past bij de bescheiden houding van mijn vader, zoals ik hem heb leren kennen. In een urn neem je minder plaats in. Ook heeft hij uitdrukkelijk verzocht om een uitvaart in besloten kring en hij wilde niet dat er kaartjes verstuurd werden of advertenties werden geplaatst in kranten. Het heeft dan ook even geduurd voordat alle Theunissens op de hoogte waren van het overlijden van mijn vader, maar uiteindelijk is dat goed gekomen en nu weet de hele familie het.
Het was voor mij een grote eer dat ik bij zijn uitvaart mocht zijn, te midden van het besloten groepje van de mensen die hem in de tijd voor zijn overlijden het meest na stonden. Er hing een goede sfeer, omdat er alleen maar mensen waren die van hem gehouden hadden, inclusief zijn lieve buren die zo bijzonder goed voor hem zijn geweest in de jaren voor zijn overlijden en die hem verzorgd hebben met een liefde die je gewoonlijk alleen aantreft onder familie. Ook waren er een paar ander bewoners uit zijn flat, die veel voor hem hadden betekend.
Wat alleen nog overblijft van het lichaam van mijn vader, dat hem zo veel jaren heeft gediend, is de as. Mijn vader heeft niet aangegeven wat hij wilde dat er zou gebeuren met zijn as. Anja, die van mijn vader de volmacht kreeg om de crematie en alles eromheen te regelen, meende dat aan mij (als enig overlevend kind) de eer te beurt  viel om over de urn met de as te beschikken.
Van mijn nicht hoorde ik dat er ook urnen worden geleverd, die verteerbaar zijn en oplossen in de aarde. Deze urnen kun je begraven, zodat de as alsnog wordt teruggegeven aan de aarde. Zowel urn als as worden opgenomen in de aarde en je kunt de urn begraven waar je wil. Ik was heel blij met die optie, omdat ik dan de urn met de as van mijn vader kan begraven in mijn tuin. Dat ik die laatste eer mag bewijzen en de as van mijn vader zo dichtbij zal hebben geeft mij een gevoel van nabijheid en vrede.
De verloren dochter, die maar een glimpje heeft mogen opvangen van de liefde van haar enige echte vader, krijgt uiteindelijk, als enige van zijn enorme familie, de eer om de urn met zijn as dichtbij zich te mogen hebben.
Zaterdag gaan we naar Heerlen om bij de lieve buren van mijn vader de urn op te halen. Hij zal een mooi plekje krijgen onder de aarde in mijn tuin.