We maken er tegenwoordig veel, misschien wel te veel. Het is ook zo gemakkelijk geworden en sinds het digitale tijdperk is het bovendien gratis. We nemen meestal niet de moeite om ze af te drukken, maar delen ze wel razendsnel via media. Vluchtige beelden blijven aldus vluchtig.
‘Vroegah’ werkten we nog met fotorolletjes, die vervolgens ontwikkeld en afgedrukt moesten worden. Dat kostte wel wat. In nog vroegere tijden hadden de meeste mensen niet eens een fototoestel, maar toen liet men slechts af en toe een foto maken, meestal bij speciale gelegenheden. Dus foto’s werden vroeger niet zo vaak gemaakt als tegenwoordig en daarom in de regel wel zorgvuldig bewaard.
Mijn stiefvader en moeder ontwikkelden hun foto’s zelf en drukten deze daarna ook zelf af. Dat was een hobby van hen beiden. Daarnaast maakte mijn stiefvader filmpjes van de vakanties, nog met een ouderwetse filmcamera, die dan bekeken dienden te worden met een projector op een scherm.
De filmbeelden van mijn broer en ik als kinderen en  pubers zijn gedeeltelijk bewaard gebleven en door mijn ouders later op dvd gezet. Ik heb ze bewaard op mijn externe schijf en er ook You Tube-video’s van gemaakt, die ik eerder deelde in mijn weblog. Hier en hier.
Gelukkig voor mij zijn die beelden bewaard gebleven als herinnering aan mijn lieve broer. Stilstaande beelden van mijn broer in de vorm van foto’s zijn er echter weinig. Alle familie-albums, zo zorgvuldig samengesteld en voorzien van commentaar door mijn moeder, zijn weggegooid door mijn stiefvader en zijn nicht, die na mijn moeders dood haar huis bewoonden. Dat mensen in staat zijn zoiets te doen maakt mij oneindig triest en ook boos. Naast het geld dat zij onttrokken aan onze erfenis ten gunste van die nicht gunden zij mij en mijn kinderen zelfs niet de foto’s uit mijn jeugd.
Toch blijken er wat fotootjes ontsnapt te zijn aan de aandacht van de twee aasgieren. Die bewaar ik nu zorgvuldig. Ik ga er een kleine film van maken over het leven van wijlen mijn lieve broer, als eerbetoon aan hem. Ik zal van hem blijven houden tot mijn dood. Wordt vervolgd……