Mannen die klussen in huis vind ik onweerstaanbaar. Ik vind dat geweldig stoer en ik ben blij met het kleinste schroefje dat door een mannenhand wordt ingedraaid. Waarschijnlijk is het een honger in mij die nu eindelijk gestild wordt na jaren van ontbering. Lange tijd heb ik alles zelf moeten repareren, op mijn eigen niet altijd even grondige manier. Als het maar weer functioneerde of aan elkaar hing was het voor mij al goed, want beter kon ik het meestal niet. Banden plakken, plamuren, schilderen, meubels versjouwen. Heggen en bomen snoeien. Alles deed ik in mijn eentje. Daarom ben ik nu bijna geneigd de voeten te kussen van de klusser in mijn huis, die in nog geen vier jaar tijd een aantal grondige veranderingen in mijn huis en tuintje heeft weten te bewerkstelligen.
Maar helemaal lyrisch kan ik worden van een man in de keuken, vooral als deze ook nog het keukengerei dat hij gebruikt netjes afwast. Voor mij is dat het toppunt van emancipatie.
En als hij mij dan, zoals hij altijd doet, een lepeltje laat proeven van zijn creatie om te proeven op zoutgehalte….dan kent mijn liefde voor hem geen grenzen meer.
Vandaag heeft Ahmad een heerlijke vegetarische soep gemaakt, champignonsoep. Gemakkelijk te bereiden, uiteraard met uitsluitend verse ingrediënten. Hij heeft me zijn recept verklapt en dat ga ik bij de vegetarische recepten noteren. Gemakkelijk te maken, zoals de meeste recepten van zijn hand!