Ik ben altijd blij als ik onze eend kan betrappen als ze even van haar nest gaat en dan blijf ik geduldig wachten om haar te zien terugkomen.
Vandaag zag ik haar, zittend op haar nest, knabbelen aan de struiken en water drinken. Het was duidelijk dat ze honger had. Ik ging even kijken of ze haar bordje met graan had leeggegeten, maar dat was niet zo. Kennelijk is ze niet zo dol op dat graan. Het lijkt mij, als leek op dat gebied, ook behoorlijk hard om op te knabbelen en moeilijk weg te slikken. Maar ik begrijp natuurlijk helemaal niets van de smaak van een eend.
Kennelijk had de honger haar toch te pakken en had ze echt niet genoeg aan het graan en de om haar heen liggende takjes, want ineens zag ik dat haar nest verlaten was en mooi afgedekt met haar donsjes.
Ik ging op de loer voor het raam zitten en ja hoor, ik kon nog een glimp van haar opvangen toen ze in de tuin geland was en snel naar haar nest waggelde. Jammer dat je een wilde eend niet kan knuffelen.
Shabnamblog
‘Mijn’ eenden zijn gek op het kippengraan (en dan vooral op graan vermengd met legmeel) maar dan drinken ze meteen heel veel.
Er staat een bak met water achter het huis en het is echt ‘slobber-slobber als een stofzuiger van het graan’ en dan: veel drinken. En daarna weer slobber.
Je zou kunnen overwegen haar toch maar te geven wat niet erg voedzaam is maar wat ze wel lekker vindt: brood.
Die bak graan van jou zag er lekker uit. Ook door dat legmeel, dat maakt het denk ik wat smeuiger. Ik blijf gewoon maar doorgaan met mijn graan (dat volgens die molenaar speciaal voor eenden is) en een flinke bak water. Ze gaat toch regelmatig even van haar nest en vindt vast wel veel ander voedsel met haar pientere bekkie. Ik heb hier momenteel veel duiven op bezoek, die het graan heerlijk vinden. Daar zijn mijn buren waarschijnlijk niet blij mee. Die houden weer niet van vogels die poepen.