Ben verwend. Geen ontbijt op bed en door kleine kinderen geknutselde moederdag-verrassingen. Mijn kinderen zijn al groot en zelf vaders en moeders. Maar ik kreeg wel drie mooie bloemstukken van de belangrijke mensen in mijn leven.

Ik krijg geen bezoek vandaag en dat is misschien maar goed ook, want ik voel me niet zo koof. Sinds de ramadan heb ik al een tijd pijn in mijn linkerknie. En sinds gisteren is dat overgegaan naar een tintelend gevoel in mijn hele linker buitenbeen tot in mijn kleine teen. Het is een gevoel of die hele buitenkant van het been slaapt. Normaal gesproken heb je dat weleens als je een tijdje een been of arm hebt afgekneld en dan gaat dat over bij beweging. Maar dit gaat niet over. Het blijft gewoon zo raar voelen in beweging en in rust. Ik weet niet wat ik ervan moet denken en ik vind het een beetje eng. Morgen ga ik toch de dokter bellen, want internet maakt me niet wijzer. Vandaag gun ik mezelf een dag van luieren.