Het weer is er een beetje net tussenin. Soms iets te fris voor het strand. Dat kan komen door vervelende windstoten die in dit jaargetijde ineens meer voorkomen of, zoals gisteren, door een plotseling opkomende nevel.

Van helderblauw wordt de hemel plotseling nevelig en het zicht reikt niet verder dan een meter of twintig. Strandpubliek pakt dan snel zijn biezen en wij ook!

Vandaag besloten we weer eens een wandeling te maken op de berg. Als je vroeg genoeg opstaat en om een uur of negen vertrekt van huis kan dat best. Dan ben je de hitte van de dag voor en kun je lekker wandelen tot een uur of 11 of 12. We zagen dit keer geen steenbokken. Ook geen keutels daarvan. Dat is niet gek, want de natuur is momenteel gortdroog. Nergens water en nergens een bloemetje, op een paar kleine gele bloemetjes na. Geen vogelgefluit. Wel zagen we konijnenkeutels en een hoopje poep van een lynx. Dat schijnt er vrij groenig uit te zien volgens Ahmad. Maar lynxen zul je overdag natuurlijk niet tegenkomen.
Toch was het leuk zo te lopen op en af de berg en vanboven weer even uit te kijken op Benalmadena. Te lopen langs het smalle bergweggetje naar Mijas. Er waren bijna geen mensen op hetzelfde idee gekomen, zodat we niet veel anders hoorden dan stilte en het tikken van onze stokken tegen de ruwe keien.

Op de terugweg zagen we een helikopter van de politie een paar keer overvliegen. Die zal aan het zoeken zijn naar een ontsnapte crimineel of een vermist persoon, gokten wij. Dat laatste bleek juist. Even later stopte er een jeep naast ons en de bestuurder vroeg ons of wij een oude man hadden gezien. We hadden één krasse grijsaard zien lopen, maar deze was het niet. Het bleek een man te zijn die al vanaf zondag vermist wordt in de bergen. De helikopter bleef rondjes cirkelen rond onze hoofden.
Zouden ze niet beter op zoek kunnen gaan met speurhonden, vroegen we ons af. Als de man werkelijk ergens gevallen is, moet hij inmiddels al een behoorlijke geur verspreiden. Wel triest…..