Wij  reden ruim 70 km heen en ook weer terug, maar hadden daar absoluut geen spijt van. Het was geweldig om de lezing van Antonio Manuel bij te wonen. Deze man weet zo begeesterd te spreken over de geschiedenis van de Andalusiër, dat ik op een goed moment zelfs moest huilen. Ik was een beetje trots op mezelf dat ik als enige Hollander in die zaal zat en dat ik hem gewoon kon verstaan en de hele lezing heb kunnen volgen en begrijpen. Maar dat kwam waarschijnlijk doordat ik ten eerste heel geïnteresseerd was en daarom zo ongeveer aan zijn lippen hing. Daarnaast liet hij zien hoe veel woorden in het Andalusisch af te leiden zijn uit Arabische woorden en dat was voor mij herkenbaar en vertrouwd.
Het moment dat ik moest huilen was toen hij zei dat de Andalusier de woorden nog in zijn keel, mond en hart meedraagt, maar dat hij de sleutel kwijt is om te beseffen waar deze woorden in werkelijkheid vandaan komen.
Hij droeg tal van voorbeelden aan. Ik zal een deel van wat hij vertelde in een ander stukje samenvatten in een filmpje met de voorbeelden die hij gaf via een powerpoint-presentatie aan de hand van het door hem geschreven boek over de taalgeschiedenis van Andalusië.
Een belangrijk voorbeeld is het woord flamenco dat (wat een lacher!) door sommigen wordt gezien als afkomstig uit Vlaanderen! Serieus hoorde ik dat ook ooit vertellen door een Nederlandse lerares Spaans, waar ik ooit een paar weken les van kreeg in Den  Haag. En in Spanje schijnt het dus ook door sommigen beweerd te worden. Net zoiets als dat de moskee van Cordoba oorspronkelijk een kerk zou zijn 😉 .
Het nu volgende filmpje dat ook te vinden is op de website van Antonio Manuel laat zien hoe Antonio zelf beschrijft waar het woord flamenco vandaan komt. N.B. Het is ondertiteld in het Engels!!