We zijn trots op ‘ons dorp’. Het is mooi en welvarend, met goed onderhouden woningen, mooie schone straten en een fleurige plantenweelde overal, die goed onderhouden wordt door de plantsoenendienst.
Maar wat belangrijker is: het oogt als een dorp, waarin de bewoners zich gelukkig voelen. Je ziet hier altijd mensen op straat, jong en oud, die met elkaar een praatje maken. De terrassen worden druk bezocht en dat gebeurt in de regel door de bewoners zelf, met hier en daar het blanke of rood verbrande gezicht van een toerist daartussen.
Alhaurin de la Torre was ooit een klein dorp met weinig bewoners, maar is de laatste tientallen jaren enorm uitgebreid met nieuwe woonwijken, hoofdzakelijk bewoond door forenzen die hun  werk in Malaga hebben. Voor de geïnteresseerde lezer, die meer informatie zoekt over ‘ons’ dorp verwijs ik naar de Engelse wikipedia pagina, die een stuk meer informatie bevat dan de Nederlandse. Aanvullende info, met name over het klimaat, vind je op de Spaanse wikipedia pagina

Wij hebben het geluk te wonen in de oorspronkelijke dorpskern en dus dicht bij het centrum, waar vrijwel alles te verkrijgen is. Daarbij wonen wij ook nog aan de rand van het dorp met een onbeperkt uitzicht van ons dakterras op de heuvels ernaast. Als ik in de ochtend op mijn hometrainer zit, waarvandaan ik heel gemakkelijk over de rand van het balkon kan kijken, dan geniet ik enorm. Elke keer spot ik wel wat anders en ook al is er niets bijzonders, dan is de frisse lucht en het zicht op lucht en heuvels al voldoende voor een blij gevoel.