Vannacht is het katje niet bij ons op bezoek geweest. En dat niet alleen dankzij de met een tiewrap afgesloten hordeur. Ze was niet binnen maar zelfs zag ik haar gedurende de nacht niet op het terras. Dus het lijkt erop dat ze met succes binnen is gehouden of de eigenares heeft het katje al aan een ander kunnen geven. Ik denk dat een kat als deze zich het beste thuis zal voelen op een boerderij of in een huisje in de campo, waar ze in en uit kan lopen naar believen en op jacht kan gaan.
Dat ze ook niet op ons terras was weet ik, want ik zat vannacht geruime tijd op het tweezits-bankje in de salon de nacht in te staren, een vertrouwde plek als ik last heb van mijn darmen. Ik voelde me heel slecht na het twee dagen achtereen eten van kippengehaktballetjes. Ik denk dat het door ons gekochte kippengehakt niet zo goed was. Er stond ook geen beter leven keurmerk op het pakje. Stom van me. Mijn lichaam wilde het zo snel mogelijk lozen. Het was voor mij een vervelende nacht met een explosieve buikpijn. Eigen schuld.
Vanmorgen voelde ik me nog slapjes, alleen in staat tot languit op mijn bed lezen. Ik lees nu het boek Joe Speedboot van Tommy Wieringa. Ik kan het een ieder aanraden. Het is een ontroerend boek, prachtig geschreven en hier en daar ook heel geestig. Ik moest een paar keer hardop lachen. Heerlijk.
Het was vandaag een mooie heldere dag met veel wind. Hoe zwak ik me ook voelde, ik was nog wel in staat om me te begeven naar het strand. De auto kan je in Torremolinos zeer dicht bij het strand parkeren en dan is het een kleine moeite om met je stoel, parasol en een kratje met spulletjes het strand op te lopen en daar te gaan zitten.
Eenmaal thuis voelde ik me een beetje bijkomen na het eten van een ensaladilla met tonijn, bereid door de zorgzame hand van Ahmad. En nu zit ik hier te typen, terwijl buiten de trompetten schallen en de trommels roffelen van de muzikanten die al oefenen voor de semana santa. Jawel! Zo dringt goed tot je door dat je je in een super-traditioneel Andalusisch dorp bevindt. Het klinkt bijzonder gedragen en dramatisch ?.
Ik hoop dat je je snel weer helemaal goed voelt.
(en ik mis het katje nu al een beetje…)
Ze is er nog. Ahmad zag haar vannacht voor de hordeur naar binnen kijken. Ze kon er niet in en ze heeft gelukkig de hor niet verder kapot gekrabbeld. Ze is inderdaad een genot om naar te kijken. Maar eigenlijk vind ik het zielig. Al die katten (vier van Miguel en twee van zijn buurvrouw), die veroordeeld zijn tot het dak en niet verder de buurt kunnen verkennen of lekker op jacht gaan naar muizen en vogeltjes. Dan heeft Loki het wel beter bij jou ? Katten gaan graag naar buiten. Het zijn nu eenmaal toch kleine roofdieren. Als ik haar weer zie zal ik nog wat fotootjes schieten.
Goed te horen dat ze er ieg nog *is*.
Katten en naar buiten – er wordt verschillend over gedacht. Er zijn veel deskundigen die vinden dat je ze binnen moet houden omdat dat veiliger is.
Loki is al van jongs af aan gewend naar buiten te kunnen. Daar verander ik niets meer aan (als ik het al zou willen).