De Andalusische zon, die in de zomer hier zo onbarmhartig op je schijnt dat je niet weet waar je het zoeken moet om koelte te vinden. Maar in dit jaargetijde is die zon een koesterend zonnetje, waaraan je je heerlijk kan warmen en dat ga ik missen.

Ik zal onze momentjes missen dat wij ons tweede kopje koffie drinken in deze zon op ons eigen terrasje. Ahmad, de zoetekauw met zijn knäcke met ´mermalada de higos´ (vijgenjam) en zijn ´torta de aceite´ en ik met mijn twee knäckies met crema de cacahuetes (pindakaas) met sambal badjak.

En om 14.30 eten in de zon en daarna rummikubben ? in de zon. Wat een leven.