Ik ben opgegroeid met ouders uit een zogeheten ‘beter milieu’. Mijn moeder was de dochter van de directeur van Philips Indië en zij was opgegroeid met bedienden. Mijn stiefvader was officier bij de luchtmacht en bracht het tot generaal. Van kleins af aan heb ik me afgezet tegen snobisme. Ik hield veel meer van kinderen uit armere gezinnen. Ik vond hun ouders veel hartelijker en liever en ik vond het gezellig om in hun huizen te komen.
Toen ik na een aantal vriendjes bleef hangen aan mijn eerste man, waren mijn ouders niet blij en dat kan ik wel begrijpen. Hij was niet alleen Pathan (kwam uit het grensgebied van Afghanistan en Pakistan), maar hij was ook analfabeet. Ikzelf was net afgestudeerd als psycholoog toen ik de relatie met hem begon. Hij werkte als sorteerder in een Joodse kledingfabriek in Amsterdam.
Het moet een klap zijn geweest voor mijn moeder, dat ik uitgerekend met deze man ging trouwen. Zij weigerde dan ook om op de bruiloft te komen. (Er was overigens verder ook niemand aanwezig, buiten twee getuigen. Dat waren twee collega’s van mijn ex.)
Ik heb voor mijn toenmalige echtgenoot een baan weten te regelen als leerling schilder en uiteindelijk ontwikkelde hij zich tot een volleerd en goed betaald schilder. Hij heeft me altijd voorgelogen over zijn salaris. Ik kreeg van hem 60 gulden per week boodschappengeld en de rest hield hijzelf. Van die 60 piek pikte hij ook nog geld om hasj te kopen uit mijn portemonnee. Ik heb geld nooit belangrijk gevonden en ik ben ook nooit rijk geweest. Ik heb nooit carrière kunnen maken in mijn vak, omdat ik kostbare jonge jaren verloren heb laten gaan.
Toch ben ik uiteindelijk gelukkig geworden. Ik had eerder bij hem weg kunnen gaan en dan was me veel leed bespaard gebleven. Maar dan had ik ook mijn vier lieve kinderen niet gehad. Mijn zwakte is medelijden en ik zal deze zwakte altijd houden. Nu is dat niet meer erg, omdat ik nu een man heb die daar nooit misbruik van zou maken. Integendeel. Hij geeft mij de liefde die ik nooit in mijn leven heb gekend, buiten die van mijn broer. En nu krijg ik ook heel veel liefde van mijn kinderen.
Misschien was ik te slap en had ik eerder moeten doorpakken. Maar ik geloof in ‘eind goed, al goed’. En ‘what comes around goes around’.
Als je de hele story wil lezen van begin tot eind, kan je gewoon terugscrollen in dit weblog. Ik heb mijn verhaal verteld vanaf het einde naar het begin.
Dat krijg je als het weer buiten wat minder is. Dan heb je daar ineens tijd voor 😉