‘Panta rei ouden menei’ was het geliefde gezegde van wijlen mijn lieve broer. ‘Alles stroomt (verandert), niets blijft’.
Na het ingrijpende ongeval, naar aanleiding waarvan ik nu af en toe nog zit na te huiveren, en dat me nog steeds confronteert met het ‘verlopen zijn van mijn garantietermijn’ (zoals een goede vriend het pakkend verwoordde) zijn er nog meer veranderingen in mijn leven.
Mijn jongste zoon gaat nu definitief zijn moeders huis verlaten met medeneming van zijn kleine gezin. Het bedje van de kleine meid is al uit elkaar gehaald. Dozen met losse spullen zijn ingepakt. Morgen vindt de verhuizing plaats naar hun schitterend gestucte en geverfde huis.
Al mijn kinderen zijn nu onder de pannen. En allen wonen buiten Den Haag.
Alles bij elkaar, mijn ongeluk en de afstanden die we ook hier nu moeten afleggen, het gevaar hier voor fietsers op de weg, doet ons beseffen dat we ook in Nederland niet meer zonder auto willen zijn. Het is vervelend om voor je vervoer afhankelijk te zijn van anderen. We zijn niet zo jong meer en ook niet zo sterk als we ons voelen.
Een nieuwe fase dient zich aan. De fase van de herfst van het leven. Daaraan moeten wij ons aanpassen.
Ik ben langzaam aan het herstellen van het ongeluk. Ik weet niet of ik ooit helemaal de oude zal worden of dat ik er ‘wat aan over zal houden’. Hoe dan ook gaat het leven verder en we passen ons aan aan de veranderende omstandigheden. Het leven blijft boeien.
Mensje houdt toch eens op met die defaitistische bedenksels. Je garantietermijn is bij lange na niet verlopen, evenmin je houdbaarheidsdatum. Als je daar daadwerkelijk aan twijfelt, is het niet erg verstandig om je met een automobiel te verplaatsen. Je wordt dan een risico voor andere weggebruikers.
Het openbaar vervoer is echt heus waar DE oplossing. Nauwelijks stress, weinig beperkingen, contact met de medemens en onderweg veel om te aanschouwen.
Zoals vele lotgenoten zul je goed herstellen, ga daar maar van uit! De herfst in je leven mag dan ingetreden zijn, het duurt echter nog heel lang voordat alle blaadjes gevallen zullen zijn. En van je hela hola houdt er de moed maar in, van DIE dingen… ?
@ Theo. Het OV is niet erg handig als het gaat om het je verplaatsen naar dorpen en randgemeenten, waar misschien 1 bus per uur gaat.
Ben niet zo somber als het misschien overkomt. Neem mijn woorden niet te serieus.
Mis mijn auto hier en ga hem terughalen. 2 Huizen en twee auto’s willen wij, hatsjekidee! Onderzoek heeft uitgewezen dat een rijbewijs één van de weinige dingen is die gelukkig maken. Ik kan dit bevestigen. Tot mijn 52e jaar deed ik het zonder met vier kinderen. Ik weet alles van OV, brommer en fiets. Houd van mijn auto!
Lijkt me heel verstandig, die auto! en verder denk ik ook ‘hoezo houdbaarheid en garantietermijn’.
Komop joh! we zijn pas 67.
Al moet ik bekennen dat ik door jóuw val zelf wat voorzichtiger ben geworden met wat ik ga ondernemen.
@Jeanne. Ja, auto is een goed idee. Over houdbaarheid heb ik het niet gehad ? maar die garantietermijn klopt helaas wel. Vroeger viel ik ook om de haverklap en stond ik lachend op. Nu heeft een val nare gevolgen. Ik ben echt blij dat jij deze val van mij ook ziet als een waarschuwing voor jou op jouw eenzame tochten in de natuur van Amerika