Twee jaar geleden maakten wij een tochtje met gids in een kleine fluisterboot door de Biesbosch. De gids vertelde ons toen dat wij, om bevers te zien, vroeger moesten opstaan en het tochtje moesten maken bij zonsopgang. Ahmad had dat goed onthouden en vroeg me laatst wanneer we dit gingen doen. Daarop kwam ik direct in actie en boekte eergisteren een ‘vroegop-tochtje’ bij dezelfde gids als twee jaar geleden, die ik aanvankelijk moeilijk kon terugvinden tussen alle grotere boot-arrangementen. Maar ik vond hem en ik belde hem maar direct, omdat het kort dag was om de afspraak voor vandaag te maken, nu het nog warm is. Het lukte om de afspraak te krijgen. Hij had nog tijd, want hij had alleen een afspraak voor een rondvaart om 11 uur.
Dus vandaag aten wij al om 4 uur in de ochtend een ontbijt in de tuin en om 5.15 reed ik weg, om op tijd op de afspraak van 6.15 uur te zijn.
We waren op tijd. Met de fluisterboot stroopte onze schipper de beverburchten af in de hoop van het eten terugkerende bevers te spotten. Helaas zonder succes. We zagen alleen de sporen in de klei van de bevervoetjes en een recent door een bever afgekloven boomstronk. Maar daar bleef het bij. Het rimpelloze laagwater bleef rimpelloos, op een enkel plonsje van een dartel visje na. We zagen alleen een lepelaar en wat meerkoeten, Veel eenden, futen en reigers en we hoorden de specht tikken op een stam. Het was muisstil. Geen concert van fluitende vogels, want het broedseizoen is voorbij. De schipper was ook stiller dan de vorige keer. Waarschijnlijk omdat hij niet wist wat hij ons nog kon vertellen, nu we voor de tweede keer bij hem geboekt hadden. Het was koud aan onze blote voeten en benen op de boot. Dat maakte de rit een beetje ongezellig.
We hadden koffie bij de tocht besteld, maar hadden daar eigenlijk geen trek in, zo kort na ons vroege ontbijt. We namen de koffie aan het einde van het tochtje, een simpel bakje in een plastic beker uit een thermoskan met completa. De zelfgebakken cakejes van zijn vrouw kwamen dit keer niet tevoorschijn. Niet dat we daar veel trek in hadden. Maar het kopje koffie van elk 5 euro per persoon was daarmee wel behoorlijk aan de prijzige kant. Ik vond het pijnlijk om daar wat over te zeggen. Dus zei ik alleen maar dat de koffie erg lekker was, hetgeen ook zeker zo was.
Al met al een teleurstellend uitje. 10 Minuten eerder dan ‘volgens het rooster’ werden we weer op de kade afgezet.
Dat we daarna op bezoek konden gaan bij mijn jongste dochter, die daar niet ver vandaan woont en die toevallig nu drie weken vakantie heeft, maakte veel goed. Bij thuiskomst zagen we dat we vergeten waren ons zonnescherm uit te zetten, zodat ons huis aardig was opgewarmd. Maar ja, de hitte zal niet lang meer duren en mijn ervaring is dat ik daarna altijd heimwee krijg naar die warme en lome dagen.