Dat is in Den Haag, de plaats waar ik me voor het eerst van mijn leven thuis voelde vanaf mijn komst naar hier in 1993. Dit huis is mijn thuis geworden.
Het was heerlijk thuiskomen in een door lieve kinderen opgeruimd en schoon huis met de boodschappen voor het ontbijt al gedaan. Gisteren druk geweest met het huis weer ‘ínwonen’. Dat wil zeggen: alles op de voor mij gemakkelijke en bekende plaats zetten en dingetjes regelen zoals het afhandelen van post en het doen van boodschappen.
 
 
Julian (11 jaar) kwam om zijn tekening op te halen en bleef gezellig bij me tot het donker was en ik hem op de fiets naar huis begeleidde. Gedoe om een smartcard te activeren voor de tv, wat nu eindelijk gelukt is.
En vandaag naar mijn kleinste kleinkind en mijn lieve schoondochter. Daar een flinke tijd doorgebracht met ook de andere oma, kirrend rond het kleine heerlijke bolle wezentje .
Op de fiets flink doortrappen tot je het warm krijgt met je muts en je wanten. Het is goed om weer terug te zijn. Zaterdag komen kinderen en kleinkinderen eten. Mooie decembermaand met mysterieuze donkere lucht en binnen brandende kaarsjes.