Terug in Alhaurin de la Torre

Op het dakterras in Guadalcanal

Gisteren zijn we teruggekomen. We zagen naarmate we verder Malaga en de costa naderden het verschil in luchtkwaliteit. In Guadalcanal is het zicht helder en hier is de lucht heiig.

De bewoners van Guadalcanal zijn vriendelijk en relaxed. De bewoners van Alhaurin de la Torre zijn dat ook, vooral in het oude dorpsgedeelte waarin wij wonen. Maar in Guadalcanal is de sfeer toch nóg meer ontspannen. Guadalcanal ligt middenin het beschermde natuurgebied van de Sierra de Norte in de provincie Sevilla. Het gebied staat bekend om zijn vele vogelsoorten. Vogelspotters en andere natuurliefhebbers plegen het gebied met name in de zomer veel te bezoeken. Je hoort ook in het dorp een grote variatie aan vogelgefluit. Het dorp Guadalcanal is vrij klein en overzichtelijk met allemaal witte, veelal antieke woningen met dikke, goed isolerende muren. Er staat geen enkel flatgebouw.

We werden steeds enthousiaster om daar te gaan wonen, vooral toen we zagen dat er veel huizen te koop staan. Het is voor Ahmad beter om dichtbij zijn dochter te wonen. Zeker als ik eerder zou komen te overlijden dan hij. Bovendien kunnen we heel goed met haar en haar partner opschieten en voelen wij ons allebei erg thuis in Guadalcanal.

Dus Ahmad zoekt nu een huis naar zijn zin in Guadalcanal of omgeving en zal dan zijn huis in Alhaurin de la Torre moeten verkopen. We hebben al gezien dat er wel mogelijkheden zijn om vanuit het afgelegen Guadalcanal met een trein rechtstreeks naar Madrid te reizen (ook al duurt het 6 uur, maar je ziet dan ook veel mooi landschap). Vanuit Madrid gaan veel vluchten naar Nederland, maar helaas niet naar Rotterdam luchthaven. Als je maar een keer per jaar op en neer hoeft te reizen is dat niet zo een groot probleem.

Nu is het wachten op een huis daar dat ons bevalt, want gemakkelijk laten we deze leuke atico ook niet achter. Het huis zal helemaal naar onze zin moeten zijn en vooral naar die van Ahmad, omdat dit het huis zal zijn waarin hij zijn verdere leven zal wonen. We hebben de dorpsbewoners en zijn dochter en partner laten weten dat hij op zoek is naar een woning en ook het enige makelaarskantoor bezocht dat het dorp kent. Maar de meeste huizen worden daar niet via de makelaar verkocht, maar gaan van eigenaar tot koper via mondelinge info. Daarvan moeten wij het waarschijnlijk ook hebben. Zijn dochter en partner gaan voor hem op zoek.

Ik had geen internet in het schitterende casa rural dat wij huurden in Guadalcanal, maar ik heb in word zitten schrijven over wat ik daar meemaakte en voelde. Het hele verhaal zal ik hierna in mijn weblog zetten, geïllustreerd met foto´s.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *