Vanmorgen gingen we toch weer naar het strand, min of meer op mijn aandringen. Ahmad had me al gewaarschuwd dat het daar waarschijnlijk een beetje frisjes zou zijn. Hij had gelijk. Gisteren merkte ik ook al dat het niet meer zo lekker was om met een nat badpak te zitten, weliswaar in de zon maar ook met een onaangenaam en fris windje vanuit de zee. Vandaag leek het windstil in Alhaurin, maar in Torremolinos waaide wederom dat frisse windje.
Wat we gisteren al zagen en niet zeker wisten werd vandaag bevestigd. De hoge golven van een paar dagen terug hebben een groot deel van het zand van het strand weggenomen. Waar de zee niet is geweest ligt nog zand, maar aan de kustlijn bevindt zich een grauwe en brede rand van kiezels.
‘Nou herinner ik me weer dat ik hier ooit kwam toen ik nog klein was,’ vertelt Ahmad me. ‘De hele kust bestond toen nog uit alleen maar van deze kiezels.’
Het zand langs de kust van Torremolinos is niet echt schelpenzand, zoals wij dat hebben in Nederland. Het zand wordt jaarlijks aangevoerd met vrachtwagens en neergestrooid. ‘Aha!’
En nu is dat zand dus weggeslagen van de kustlijn door de machtige golven van de zee. De zee heeft het aangevoerde zand ‘opgeslurpt’. Het biedt een wat troosteloze aanblik. We blijven nog even zitten in de best straffe wind en kijken naar een visser, die zijn hengel ophaalt en niets gevangen heeft. Naast ons een bleek gezin met Polen of Russen. De vrouw heeft zichtbaar pijn in haar voeten vanwege de harde kiezels, als ze naar de zee strompelt. Er zitten nog wel mensen op het strand. Logisch. Als je betaalt hebt voor een dure reis naar hier, dan wil je toch je lol hebben.
Wij hebben het wel gezien, klappen onze stoelen dicht en lopen naar de auto. Even later drinken wij onze thermos met koffie leeg op ons eigen terras. Daarna gaat Ahmad verder met zijn Tiffany, iets waar hij altijd zin in heeft. ‘Jij zal ook iets moeten zoeken om te doen, als ik hiermee bezig ben,’ zegt hij tegen mij. ‘Dat komt wel goed,’ stel ik hem gerust. Ik kan me altijd onledig houden met mijn virtuele dagboek en filmpjes. En verder heb ik plannen om tekeningen te gaan maken naar de hand van plaatjes en foto’s. Ik begin met een tekening van mijn geliefde favicon, het stokstaartje. Ben benieuwd of het me gaat lukken. 😉