Gisteren ging ik even naar de Marokkaanse slager bij mij in de buurt om een paar zoete puntpaprika’s te kopen. Ik liep in de winkel direct naar rechts, waar normaal gesproken achter een muur van doorzichtige plastic flappen de groenteafdeling is. Maar nu zag ik ineens achter dat plastic in plaats van de vertrouwde bakken met groente allemaal gevilde kadavers liggen van schapen. Ik schrok even.
Het deed zo ‘lijkenhuis-achtig’ aan, al die offerdieren, die daar in stapels lagen te wachten op afnemers. Ik deinsde even terug en begaf me toen snel naar buiten, waar alle groente opgesteld was in bakken tegen de muur. Ik pakte mijn paprikaatjes en rekende ze af bij de vriendelijke slager.
Mensen, ik wil niet niet hypocriet zijn. Ik eet ook vlees, zij het niet veel. Ik ben niet tegen vlees eten. Maar deze massale slachting, die op de dag van het offerfeest overal ter wereld plaats vindt betekent extra vlees op het vele vlees dat al voorhanden is in onze maatschappij en vele andere. Is dat niet wat onnodig en primitief gedacht. We geven in deze tijd toch ook geen bruidsschatten meer door middel van kamelen en koeien?
Ik weet dat er door sommige moslims wordt gepredikt dat het slachten of laten slachten van een offerdier op eid ul adha een echte ‘must’ is voor de ware gelovige. Het verhaal gaat dat je na de dood moet balanceren over een messcherpe brug die loopt over het hellevuur om in de hemel te geraken. Zonder een dier te hebben geofferd zou je die brug niet over komen. Alle dieren die je jaarlijks geofferd hebt zouden je helpen om over die brug te gaan, omdat je op hun rug de overtocht zou kunnen maken. Zonder de offerdieren zou je het niet redden.
Nou, dan maar niet, denk ik dan. Als het zo moet! Dat eerst dieren voor mij moeten sterven om mijn geweten te sussen. En dat daarenboven die dieren ook nog mij moeten dragen op hun rug om over die vlijmscherpe brug de hemel te bereiken, Dat gaat er bij mij niet in. Doet me verdacht veel denken aan het verhaal van Jezus. Hij zou als een offerlam een zeer pijnlijke dood zijn gestorven om voor onze zonden op te draaien. Dat is toch onrechtvaardigheid ten top! Ik geloof daar niet in. Ik geloof dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor onze daden. Naar de hemel (zo die al bestaat in letterlijke zin) zijn geen kruiwagens.
Ik wil andere moslims niet beledigen. Ik ben dan wel moslim, maar ik ben niet opgegroeid met tradities, die voor andere moslims vanzelfsprekend zijn. Voor mij is deze traditie niet vanzelfsprekend. Ieder het zijne en ik het mijne.