Het strandseizoen is nu voorbij. We hebben de strandstoeltjes en de parasol weer opgeborgen in onze ‘trastero’. Alleen zand in de auto herinnert nog aan de vele uurtjes aan het strand. ‘Misschien moeten we dat zo laten als souvenir’, zeg ik tegen Ahmad. We hebben dit najaar ruim de tijd genomen om naar golven te turen op diverse stranden. Vandaag heb ik al mijn foto’s en filmpjes van de afgelopen tijd gedownload in mijn pc. Er was wel erg veel water te zien. Als je daar in het echt naar zit te kijken, kan dat heel lang boeien, net als lang kijken in een haardvuur, maar op een filmpje is het waarschijnlijk heel eentonig.
We zitten nu weer meer thuis en eigenlijk vind ik dat wel rustig. Het is behoorlijk vermoeiend om steeds erop uit te trekken. Hier in ons appartementje met het weidse uitzicht dat bij elk weertype anders is, voel ik me wel senang. Het is heel knus in het coconnetje waarin wij ons bevinden. Het eten dat wij koken is ronduit heerlijk.
Vandaag kunnen we te maken krijgen met orkaan Leslie, die via de oceaan nu op Portugal, Cadiz en Sevilla lijkt aan te sturen. Niets wijst nog op mogelijk naderende regen en wind, maar dat zegt niets. Waarschijnlijk krijgen we er in de provincie Malaga, zij het in mindere mate, wel mee te maken.
De spannendste dingen maak ik alleen zijdelings mee via het nieuws en ook wel eens via verhalen van mijn kinderen. Als ik kan helpen, dan doe ik dat en zo niet, dan probeer ik me niet druk te maken. Dat lukt niet altijd.
Samenvattend kan ik zeggen dat voor ons het leven hier nu prettig voortkabbelt. We genieten van elke gezonde dag.