Onze 10 jarige luna de miel

Dat was geen verkeerd reisje, maar ook geen topper. Misschien zijn wij wat verwend. Dat geldt in ieder geval wat betreft de eisen die wij stellen aangaande wat we eten. Zelfs Ahmad houdt niet van de doorsnee Spaanse keuken, die je hier geserveerd krijg in de plaatselijke restaurants. Het is allemaal snel klaargemaakt eten zonder veel smaak. Ahmad heeft kennelijk in de loop der jaren dat hij kookt zijn kookkunsten verfijnd in vergelijking met de gemiddelde hap die je hier krijgt aangeboden. Hij maakt dezelfde gerechten klaar, maar dan heerlijk gekruid met mediterrane verse kruiden. En zijn kooktalent wordt aangevuld met het Pakistaanse en andere eten dat ik weet klaar te maken en waarvan hij ook is gaan houden. Wij zijn dus gewend elke dag lekker te eten

Als je zulk lekker en gezond eten gewend bent als wat wij dagelijks voor onszelf maken, dan valt een restaurant al gauw tegen. Daar komt nog bij dat het hier bijna niet mogelijk is om gerechten geserveerd te krijgen die geen varken bevatten. Ahmad dacht te hebben gekozen voor een groenteschotel, maar kreeg deze geserveerd met stukjes ham daarin verwerkt. Dat stond niet op de menukaart, maar dat is hier zo gewoon, dat het niet genoemd werd bij de ingrediënten. Hij wilde niet ´te moeilijk doen´, dus hij at braaf zijn bordje leeg, intussen de stukjes ham eruit pulkend en opzij leggend.

Het hotel was mooi en inderdaad ´rural´en zeer rustiek. Het was doodstil, omdat we de enige gasten waren. Het bed lag heerlijk en we werden gewekt door een naburige haan. De gastvrouw had de kamer mooi ingericht en versierd in een brocante stijl. Op het bed en in de wasbak lagen rode bloemblaadjes van nepmateriaal, die ze ook weer met een vrij vinnig gebaar weghaalde, toen we haar erop attent maakten dat de kraan drupte op een mooi gedrapeerde handdoek daarin.

We kregen geen ontbijt geserveerd buiten de kamer, maar moesten zelf ons ontbijt maken. Dat is op zich niet erg, maar de middelen die we daarbij kregen waren onpraktisch. Bijvoorbeeld wel fruit (dat al net iets te lang in de ijskast had gelegen), maar geen fruitmesje. En ja hoor, natuurlijk ham. Twee verse broodjes bracht ze in de ochtend en die hing ze discreet aan onze deur in een brokant geborduurd zakje.

In de reviews wordt dit hotel enorm geprezen. Wij zijn niet zo flauw om daar een negatieve beoordeling bij te zetten. Ik spui mijn gal even hier. Als ikzelf die vrouw was, dan zou ik wel zorgen voor een ontbijtje met verse koffie voor mijn gasten in plaats van ze af te schepen met een ijskast achter deurtjes en een primitief koffieapparaat en geen tafelruimte om te eten, omdat alles vol stond met brocante tierlantijnen. Miserabel gedoe was dat ontbijt op die manier.

Maar het dorp was leuk en levendig voor zo een kleine plaats met veel mensen op straat op zondag. Opa´s, oma´s, ouders en kinderen op het plein en veel mensen in de bars en de plaatselijke pizzeria. Mooie huizen met getraliede erkertjes en heel vriendelijke mensen overal.

Bezienswaardigheden waren er eigenlijk verder niet, op de Fuente de Piedras na, waar flamingo´s te bewonderen zijn. Wij hadden eigenlijk aan 1 overnachting daar wel genoeg gehad, maar hadden voor twee nachten afgesproken met de gastvrouw. Dus gingen we ook tot twee keer toe naar de helaas in dit jaargetijde behoorlijk uitgedroogde Fuente de Piedras. Hierover in het volgende stukje meer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *