bedachten we ons dat het er natuurlijk dik in zit dat de eigenaar al een deal heeft met de makelaar en dat deze niet gratis de finca op de website zet, compleet met een paar mooie filmpjes. Dus het is natuurlijk helemaal niet verstandig om te proberen buiten de makelaar om te willen onderhandelen.

Vandaag belde Ahmad vandaag de makelaar om zich te melden voor de eerstvolgende afspraak die zij kan inplannen. Dat zal zijn tijdens een ´puente´. Dat is een lang weekend waarin mensen die werken meer dagen dan het weekend telt vrij hebben in verband met een feestdag. De volgende puente zal zijn vanwege ´el día del constitución´ en de ´día de la inmaculada´ ergens begin december. Zij beweerde dat dit was omdat er dan op één dag meerdere mensen naar het huis konden komen kijken, omdat die dan vrij waren van werk. Maar we hoorden op de achtergrond kinderstemmetjes. Waarschijnlijk werkt ze dus thuis en is ze om te kunnen reizen afhankelijk van oppas voor haar kindertjes. Het lijkt ons sterk dat een huis dat al dik een jaar te koop staat zo veel bezichtigd zou worden. Maar dat hoort allemaal bij het spel.

We kijken er nu wat rustiger naar. Als dit huis voor Ahmad bestemd is dan krijgt hij het wel en zo niet dan zoeken we verder.

Het blijft spannend en leuk om ernaar uit te zien.

Overigens is het ook geen straf om hier in Alahaurin de la Torre te wonen, al is het een stuk minder rustig dan Guadalcanal en omstreken. Het weer hier is sinds een paar dagen een stuk mooier. De wind is gedraaid van zuidelijke richting (met al dat saharastof!) naar westelijke richting. En dat geeft een mooie heldere lucht met een ver zicht. Dat is heel vrolijk.

Het klimaat hier is zachter dan in Guadalcanal, waar de winters behoorlijk koud kunnen zijn. Wij kiezen echter toch voor de gezondere lucht daar en de rust. Ik vind het ook belangrijk dat Ahmad dicht bij een van zijn kinderen woont als hij nog ouder wordt en ik er misschien niet meer ben.