Mijn vader als schrijver

Mijn vader was goed in vertellen. Zelfs mijn moeder, die weinig goeds over hem te melden had, heeft dat toegegeven: ‘Hij was een begenadigd causeur in gezelschap’.  Maar mijn vader hield ook van schrijven en had daarbij een even levendige en oprechte stijl als wanneer hij sprak.
Zijn buurvrouw heeft mij wat papieren en oude foto’s van mijn vader meegegeven, door hemzelf zorgvuldig bewaard. De documenten hebben mij verrast. Met name die uit de tijd van mijn vaders krijgsgevangenschap. Er is en map met daarin tekeningen van het krijgsgevangenkamp waar mijn vader verbleef. De tekeningen van zowel de buitenkant als de binnenkant van de gebouwen zijn prachtig. Ik wilde ze scannen, maar ze zijn net een maatje te groot voor mijn scanner.
Ik ga al het door Anja aan mij geschonken materiaal digitaliseren en opslaan op mijn externe schijf. Ik heb een beginnetje gemaakt met het voorblad van de map waarin de tekeningen zaten van mijn vaders krijgsgevangenkamp.

Het doet me zo goed deze documenten in mijn bezit te hebben, om nog maar niet te spreken van de vele foto’s die bewaard zijn uit mijn vaders leven. Natuurlijk doet het pijn dat ik weinig deel heb mogen uitmaken van zijn leven.
Maar postuum herken ik toch bepaalde kleine dingen waarin mijn vader en ik op elkaar lijken. Zo had mijn vader een ‘kalender’ waarop je zelf elke dag de dag van de maand en de maand moest bijstellen. Ook ik had er één. Ik kreeg het ding ooit van mijn jongste zoontje die het als heel klein jongetje voor mij gekocht had op de rommelmarkt. Vanaf de dag dat ik het kalendertje kreeg heb ik dagelijks de datum erop handmatig veranderd. Dat is nu sinds 22 jaar. En mijn vader blijkt dat ook altijd gedaan te hebben met zijn handmatig instelbare kalender. Dag in dag uit…..
Een andere overeenkomst is dat mijn vader graag een soort van dagboek bijhield. Hij had een agenda. Tot mijn verrassing zag ik dat hij daarin niet zozeer dingen opschreef die hij nog moest doen, maar dingen die al gebeurd waren. Als een soort kort verslag van de dag.
Dit is te vergelijken met wat ik doe in mijn weblog, zij het dat ik daarin uitgebreider verslag doe en dat ik het ook schrijf voor anderen en dus niets anders schrijf dan wat ik wil delen met lezers. Ik heb afgeleerd een persoonlijk dagboek bij te houden sinds mijn moeder mijn dagboek las. (schaamte van een puber!).
Ik ben zo blij met mijn vaders geschreven woorden over zijn tijd in het gevangenkamp. Vanwege de historische waarde daarvan wil ik deze woorden ook delen met mijn kleine groep lezers.

Ik heb een origineel document van mijn vaders gevangenneming met een mooie foto van hem erop.

Ik was blij verrast met de schrijfstijl van mijn vader. Zo lang geleden geschreven en toch zo fris van toon en herkenbaar in welke tijd dan ook.
Ik vond ook een getypte versie van een brief die hij met de hand schreef, die vernietigd werd door de kampcommandanten en die hij daarna nog eens herschreef. Een gedeelte aan de zijlijn en het ondereinde van de bladzijden is verloren gegaan op de kopie van de getypte versie die mijn vader al die jaren bewaard heeft. Dat vind ik jammer.

En een beknopt verslag van mijn vader aangaande de situatie in het krijgsgevangenkamp.

4 gedachten over “Mijn vader als schrijver

  1. Prachtig! Vraag me af hoeveel hiervan nog onbekend is en dus meerwaarde heeft voor de officiele documentatie van de oorlogsgebeurtenissen. Misschien kun je overwegen om copieen naar de betreffende instantie te sturen.

  2. @Theo, ik denk dat veel wel bekend is. De tekeningen zijn reproducties (hiervan wil ik nog een filmpje maken) en naast de door mijn vader geschreven documenten was er ook een officieel uitgebreid verslag van de omstandigheden in het kamp bij zijn papieren.
    Wat ik hier heb gedeeld is de situatie zoals gezien door de ogen van mijn vader. Dat is vrij persoonlijk en ik weet dan ook niet of mijn vader het fijn zou vinden dat zijn geschreven teksten door mij zomaar worden gestuurd naar een documentatiecentrum. Anders had hij dat misschien zelf wel gedaan. Ik vond het al heel wat om ze hier te delen, maar ik ben zo trots op hem en zijn sterke en creatieve geest dat ik vond dat hij dat verdiende.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *