Sinds ik gisteren het telefoongesprek voerde met de buurvrouw van mijn vader hebben we een levendig email- en whatsapp-contact gehad. Zij zijn zeer open over het wel en wee van mijn vader en dat is voor mij heel leuk. Daarbij ben ik heel dankbaar dat zij zo dichtbij hem zijn en zo goed voor hem zorgen. De buurvrouw gaat wel 10 keer op een dag even bij hem kijken hoe het ermee is en elke avond kan hij bij hun aanschuiven voor een heerlijk bordje thuis gekookt eten. Dat is natuurlijk een stuk lekkerder dan de kant en klaar maaltijden die hij voordien placht te kopen bij AH.
Hij is een man van gewoontes en zijn dagen verlopen volgens een strak schema. Om 7 uur op, dan wast hij zich, kleedt zich aan en maakt zijn ontbijt zelf klaar. Hij heeft de tafel dan al de avond tevoren gedekt. Hij kookt zijn eitje en om 8 uur zit hij dan aan tafel. De afwas doet hij ook nog zelf. Om 12 uur is het tijd voor zijn middageten en klokslag 6 uur wil hij zijn avondeten. Daaraan heeft de buurvrouw zich aangepast. Zij zorgt ervoor dat zijn eten dan klaar is.
Ik besef nu dat ik in het verleden door mijn komst zijn dagschema in de gestuurd moet hebben! Ahmad en ik kwamen in de regel pas om 12 uur bij hem aan en dan was het dus eigenlijk voor mijn vader alweer etenstijd. Wij kregen dan van Els een kopje koffie en pas om 13 uur gingen we lunchen. Dat bracht mijn vader (die niet meer tegen verandering kan) waarschijnlijk al helemaal uit zijn doen. Zijn middagdutje kon hij dan dus ook pas een uur later doen. Dat moet voor hem heel vermoeiend zijn geweest. Dat heeft Els me helaas nooit verteld. Als ik dat geweten had, dan zou ik een paar treinen eerder gepakt hebben naar Heerlen.
De buurvrouw zorgt nu dus goed voor hem en dat maakt dat hij thuis kan blijven wonen en niet naar een verpleeghuis zal hoeven. Daar ben ik heel blij om. En ik ben blij met ons contact en dat zij en haar man mij nu op de hoogte houden van hoe het mijn vader vergaat.
Ze hebben mij ‘gegoogled’ en hebben de filmpjes ontdekt die ik o.a. maakte van mijn kinderen en kleinkinderen en die op YouTube te zien zijn. Gisteren hebben ze die na het eten aan mijn vader laten zien. Mijn vader was ontroerd bij het zien van mijn kinderen. Hij wist niet dat ik vier kinderen had! Waarschijnlijk is dat ooit vroeger wel ter sprake gekomen, maar hij zei toen geen interesse te hebben om ze te ontmoeten. En daarna is het gesprek eigenlijk nooit meer over mij gegaan.
Ik kreeg via whatsapp de volgende fotootjes toegestuurd:
