Van deze schilder leer ik zo ontzettend veel, als het gaat om het leren van de beginselen van de schilderkunst voor een beginner als ik. Van hem kun je met name veel leren over het mengen van kleuren en hoe om te gaan met kwasten e.d.
Ik krijg steeds meer zin om te beginnen. Heb nog niet echt op het oog van welk voorbeeld ik wil werken. De kabouters zijn natuurlijk fantasie. Ik wil beginnen met een voorbeeld van een foto of een tafereel voor mijn neus, want het gaat om het mengen van de juiste kleuren. Ik ben de tekening kwijt van mezelf als driejarig meisje. Het ding is spoorloos. Onbegrijpelijk!

Dacht erover de tekening te gaan schilderen in kleur van het voorbeeld dat ik nog heb op een foto. Maar dat is natuurlijk razend moeilijk zonder voorbeeld in kleur. De foto was zwart wit en de tekening eveneens. Gisteren liepen we tegen zonsondergang buiten en toen werd ik verrast door een plotseling doorkijkje over het dorpsplein een straat in. De straat was al verlicht door lantaarns in de schemering en boven de straat pakten asgrijze wolken zich samen, wat het geheel een mysterieus en toch intiem tintje gaf. Ik had mijn camera niet bij me en heb daar nu enorm spijt van. Want dát had ik dus graag willen schilderen. Grrr!
Lieve Ahmad, die nu bezig is een penselen-standaard voor me te maken van hout, heeft aangeboden op hetzelfde uur vanavond weer naar buiten te gaan naar hetzelfde hoekje vanwaar ik gisteren zo verrast werd door het uitzicht. Maar de kans dat dit momentje zich dan herhalen zal is klein. Ik heb in ieder geval geleerd nooit meer zonder camera op stap te gaan, al is het maar voor boodschappen……