Ik kom er nu achter dat ik sinds jaren alles heb gezien door een geel filter, Mijn linkeroog (met contactlens -4.50 ofzo) ziet nu nog bijna even scherp als het geopereerde rechteroog zonder lens. Maar het grote verschil zit hem in het waarnemen van kleuren.
De vitrage die met het linkeroog nog romig geel ziet, is met het rechteroog helder wit. Donkerblauw is met het linkeroog navy blue, maar met het rechteroog helderblauw. Een schemerige lucht zie ik met het linkeroog als valig grijs, maar met het rechteroog zie ik zelfs in het schemerduister nog een violetachtig licht in de donker wordende lucht. Alles heeft meer blauw, op het violette af..
Als ik me realiseer dat de drie hoofdkleuren, waaruit alle kleuren zijn afgeleid geel, rood en blauw zijn, dan kan ik nu merken dat lange tijd het blauw bij mij ondervertegenwoordigd was. Gisteren deed het nieuwe, wat schelle licht bijna pijn in mijn ogen. Sinds vandaag ben ik reuze blij met de nieuwe kleuren die ik nu kan zien.
En dan te bedenken dat veel oude mensen de staaroperatie onnodig uitstellen of helemaal niet laten doen uit angst voor de ingreep. Ik vind dat erg jammer. Want deze geweldige techniek laat mensen de wereld opnieuw zien in een heel ander licht. Om nog maar niet te spreken van het heldere zicht in de verte dat deze operatie kan opleveren.
Ik kijk vol verwachting uit naar de operatie aan mijn andere oog, die op zijn vroegst over 6 weken zal plaatsvinden. Dan wordt hopelijk alles helder voor me.