Islam is overgave

Overgave aan wat Allah brengt op je pad. Zoals Rumi al zei (in mijn woorden): ‘de mens lijdt, omdat hij onzeker is over de oorzaak van zijn lijden en omdat hij niet weet hoe het verder zal gaan’. Het is die onzekerheid waartegen een mens niet kan. En hij gaat zich in allerlei bochten wringen om een einde te maken aan die onzekerheid. Meestal in de vorm van gepieker. Het in kringetjes zoeken naar antwoorden die je niet hebt. (als een muis in een doolhof).
Dat gebeurde mij gisteren ook, nadat de fysiotherapeute suggereerde dat mijn revalidatie misschien niet goed zal komen zonder dat een andere operatie nodig is (een nieuwe heup). Misschien heeft zij gelijk en misschien niet. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat erom wat deze woorden met mij deden. Ik werd moedeloos, sloeg aan het piekeren en het leek of mijn pijn toenam. Ik bleef met mezelf argumenteren. ‘Moet ik 6 maart wel naar Spanje reizen? Moet ik niet naar de chirurg? Of moet ik gewoon verder oefenen en afwachten of er verbetering komt en zo niet, dan pas gaan? Ik heb een afspraak in juli met de chirurg. Is het niet slim om die gewoon af te wachten?’ Mijn verstand koos voor het laatste, maar het was net of mijn lichaam daartegen protesteerde door meer pijn te vertonen. Ik zat me enorm druk te maken!
Vanmorgen zag ik deze link facebook: How to achieve Peace from this Endless Suffering ,using the Wisdom of Holy Quran Iemand bood een cursus mindfulness aan van in totaal ongeveer een uur, tijdelijk kosteloos te proberen. Ik heb hem gedaan en het heeft me enorm geholpen. De sleutel tot ‘peace of mind’ zit hem niet in de aard van je omstandigheden, maar in de manier waarop je ermee omgaat. De kunst is het goede en het slechte dat op je pad komt te waarderen. Het te accepteren en je eraan over te geven. Gedachten uit te bannen, maar daarentegen je bewustzijn te vergroten. Alleen in het moment vind je vrede. Het heeft mijn hart en ogen geopend. Ik zeg niet dat de wijsheid nieuw voor me was. Maar soms is het nodig dat iemand je eraan herinnert. Deze man geeft op geduldige wijze stap voor stap oefeningen om zinloos gepieker te stoppen en tot vrede te komen en dankbaar te zijn voor je situatie van dit moment. Om op die manier ook dichter bij je Schepper te komen.
Of je nu moslim bent of niet. Ik denk dat iedereen die zich op dit moment niet zo relaxed voelt of lijdt om wat voor reden dan ook iets kan hebben aan deze korte cursus. Daarom deel ik hem hier met mijn lezers.

5 gedachten over “Islam is overgave

  1. Dat gaat denk ik niet meer lukken voor 6 maart. Die vertrekdatum naar Spanje ligt vast. Kan wel een second opinion krijgen misschien, maar een operatie op heel korte termijn zit er dan toch niet in. Op internet lees ik dat ik niet de enige ben bij wie het herstel na een gammanail-operatie nogal een tijd duurt. Ook jonge mensen, die in de regel zo een schroefoplossing krijgen in plaats van een kunstheup, hebben klachten. De klachten die ik lees komen overeen met mijn pijntjes. Toch lijkt het meestal goed te komen, vooral als de schroeven eruit gehaald worden. Als het echt vervelend blijft, kan ik altijd in juli vragen om een andere optie. Lief dat je met me meedenkt. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe het met jou is. Hoop goed.

  2. Ik ben het eens met Theo: ga voor de second opinion.
    Ik wil geen kritiek hebben op je geloof maar eerlijk gezegd vind ik dat dat hier niets mee te maken heeft.
    Missch is het krap met de data, missch moet je iets anders bedenken.
    Maar “Overgave aan wat Allah brengt op je pad. Zoals Rumi al zei (in mijn woorden): ‘de mens lijdt, omdat hij onzeker is over de oorzaak van zijn lijden en omdat hij niet weet hoe het verder zal gaan” dan denk ik toch echt… jamaar… wat héb je daar nou aan?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *