Zoals ik al eerder vertelde wijs ik zelden vriendschapsverzoeken af op facebook. Nu ben ik daar wat voorzichtiger in geworden. Ik kijk in ieder geval eerst naar iemands profiel. Soms betreft het mensen die alleen posts hebben van hun eigen profielfoto en verder weinig anders. Dan weet ik dat dit waarschijnlijk mensen zijn die facebook gebruiken als datingsite.
Toch zijn er al mensen door mijn censuur heen geglipt van overal ter wereld, die ik helemaal niet ken en van wie ik helemaal niet weet waarom ze met mij vrienden willen zijn. Ik laat dat maar zo, omdat ik verder geen last van ze heb.
Soms vinden ‘vrienden’ op facebook na mijn acceptatie van hun vriendschapsverzoek het nodig om mij via messenger te benaderen. Door naar me te zwaaien of door de openingsvraag ‘how are you?’ te stellen. Of ze bedanken me voor de acceptatie van hun verzoek. Ik houd niet van chatten via messenger, maar uit beleefdheid geef ik toch soms antwoord. Een enkele keer is daar weleens een goed gesprek door ontstaan.
Maar dat is niet vaak.
Wat me de laatste tijd is opgevallen is het volgende. Een ‘nieuwe vriendin’ uit Nigeria en een andere ‘nieuwe vriend’ uit Gambia zijn ook een gesprek met mij begonnen via messenger, dat aanvankelijk openhartig en heel beleefd overkwam. Maar na een paar van die gesprekjes vroegen ze onafhankelijk van elkaar of ik hun moeder wilde zijn. De vrouw uit Nigeria is 37 jaar en de man uit Gambia heeft me verteld zelf twee kinderen te hebben. Hij noemt mij ‘mum’ en vraagt me hoe het is met ‘dad’ (Ahmad). Ik heb hem gevraagd waarom hij mij mum en Ahmad dad noemt en of hij zelf geen ouders heeft. Hierop werd het stil. Ik heb tot op heden geen antwoord en zal dat ook waarschijnlijk niet krijgen.
Hij heeft, denk ik, door dat ik niet te paaien ben met de eer om zijn moeder te mogen zijn. Ik kom er dus ook niet achter wat zijn volgende stap zou zijn. Vragen om een financiële bijdrage? Ook van de 37-jarige dame die me smeekte om haar moeder te zijn heb ik niets meer gehoord, omdat ik haar verzoek negeerde.
Is dit de nieuwe truc om bejaarde vrouwen en mannen voor een karretje te spannen?
Ik weet het niet en ik hoef het ook niet te weten…..
PS De facevookvriend heeft me toch geantwoord. Zijn ouders zijn overleden. In Afrika is het heel gewoon en een teken van respect om mensen die de leeftijd van je ouders hebben vader of moeder te noemen.
Ik ben het daarna gaan opzoeken op internet en trof daar dit lezenswaardige artikel. Zijn bewering wordt hierin bevestigd. In Afrika is de opvoeding van kinderen een familie-aangelegenheid. En als mensen ervaren dat zij iets gemeenschappelijks hebben is het gewoon om mensen met wie je geen bloedband hebt vader of moeder te noemen. In het geval van deze facebookvriend: hij voelt verwantschap met mij vanwege mijn moslim zijn. Ik schaam me nu een beetje voor mijn wantrouwige en koude reactie op hem. Heb ook sorry gezegd.
Weer wat geleerd……..
Shabnamblog
Oh oh oh, je bent dus echt naief!
Vraag je politiedochter maar eens hoe Nigeriaanse en andere Afrikaanse zwendelaars te werk gaan.
Pfff… de wereld is echt slechter dan je denkt.
Ik weet daar alles van en ben al lang niet meer naïef, zoals mag blijken uit mijn eerste indruk en reactie op deze jongeman. Ik heb dit stukje eigenlijk geschreven, omdat je via facebook in contact kan komen met mensen uit de gehele wereld. Dan kom je cultuurverschillen tegen. Ik wist niet dat het bij veel Afrikanen normaal is om mensen van een oudere generatie vader en moeder te noemen.
Dit nu geleerd hebbende, kan ik het wel verklaren. In de slaventijd werden immers gezinnen uiteen getrokken en werden kinderen vaak opgevoed door mensen die niet hun ouders waren.
Dat neemt niet weg dat ik een gezond wantrouwen heb omtrent de motieven van deze mij onbekende ‘vriend’. En terecht, denk ik. Ik heb niets meer van hem gehoord 😉
Ik had een tijdje terug ook zo’n Afrikaanse jongeman op FB. Ik had zijn ‘vriendschap’ geaccepteerd omdat we iemand gemeenschappelijk hadden die ik vertrouwde.
Hij introduceerde zich als ‘alleen’ en wou chatten. Ik reageerde met ‘ik chat niet’ maar hij hield vol: waarom niet? en dat hij alleen was. En stuurde me foto’s van zichzelf met ontbloot bovenlijf.
Ontvriend en geblokkeerd dus, die gozer.
@Jeanne. Die jongen zocht duidelijk iets anders dan een moeder 😉 Ik heb sowieso altijd iets van ‘wat moet je van me’ als iemand die ik niet ken met me begint te chatten. Het kunnen soms ook vrouwen zijn. Zo benaderde mij een ‘zuster in het geloof’ via de facebook-chat. Na een paar gesprekjes met haar vroeg ze me of ik haar geld kon lenen. Oei, mijn ‘facebook-zoon’ heeft net even naar me gezwaaid. Laat maar zwaaien, denk ik nu.