Gisteren even naar de Gamma en naar Hornbach gefietst en daarna was ik alweer moe. Eergisteren naar de fysio. Ze was wat aan het kneden in mijn gewonde en nog wat blauwe armpie, hetgeen zo goed voelde dat ik er zowaar een beetje slaperig van werd. Ik vertoon en goede ontspanning en het herstel lijkt voorspoedig te verlopen, liet ze me weten. Maar op mijn leeftijd duren die dingen wat langer. Dat is iets dat ik niet graag hoor. ‘Hoe komt het dat ik zo moe ben, op het lamlendige af, en dat ik afval, terwijl ik normaal eet?’ zeur ik. Dat is omdat er veel energie gaat naar het herstel van de elleboog. ‘Het lichaam moet alle zeilen bijzetten en dat kost energie.’
O, dus ik heb een geldig excuus voor mijn luiheid en het feit dat ik deze heilige maand niet vast. Het is dus ook niet erg dat ik het liefst languit naar series lig te kijken. Dat is goed om te weten. Boek, weblog en filmpjes zet ik even opzij. Voorzichtig doe ik alweer afwasjes, kook ik af en toe en hang en vouw ik wasjes. Ook fiets ik alweer. Daarbij laat ik het voorlopig. Straks even naar Kijkduin, kijken naar activiteit van anderen vanaf de zijlijn……Misschien toch wat filmen en dan een patatje met….Is het leven niet verrukkelijk?