Net is er een griep over bij mij en bij Ahmad begonnen en weer bijna over. maar nu merk ik bij alles wat ik voorzichtig probeer te ondernemen dat een nieuwe grieperigheid zich bij me aandient. Ik voel me slap en krakkemikkig.
Het komt goed uit dat ik toch niet veel kan ondernemen met het afneembare gipsbedje aan mijn voet. Dus rust op de plaats is sowieso passend. Tijd voor reflectie.
Het is alsof ik ik ineens diep in mijn eigen binnenste kan kijken en ineens besef hoeveel monsters er nog in mij huizen. Ik ben bezig met het digitaliseren van de oude wijze woorden van sheikh Nazim (moge hij rusten in vrede in zijn graf met paradijselijke bloemengeuren). En dan kom ik erachter dat ik, net als zoveel van mijn medemensen, nog altijd mijn ego op mijn schouders meesleur in plaats van het ego te berijden als een paard of ezel. Ik zie mijn eigen tekortkomingen met zoveel uitroeptekens erachter. Leuk is dat niet, maar wel verfrissend.
Elke dag doe ik 10 bladzijden uit het oude vergeelde boek, waarvan de pagina’s los zijn gaan zitten. Ik kende de wijze woorden al, maar ik kan ze niet genoeg lezen en herhaald zien. O, hoe hardleers ben ik!
In de tijd die overblijft zoek ik verstrooiing en kijk naar de tv en series op Netflix. Veel aangedikte flauwekul, maar ook leerzaam om te zien hoever het achterna rennen van je ego je uiteindelijk stort in de diepste ellende, zoals te zien is in de serie Peaky Blinders. De mens is zwak en waant zich tevens koning en meester van zijn eigen lot. Daarom stoot hij zijn neus en verliest hij uiteindelijk op alle fronten. Het vervult me met medeleven. Ik herken me in alles wat ik zie, want geen zwakheid of gekte is me vreemd. Ik zit er zelf vol mee. Als ik diep naar binnen kijk zie ik alle lelijks en moois dat ik ook in anderen kan vinden. Daarom, genade! Genade met mijzelf en met anderen. Er wordt zoveel geoordeeld. Weg ermee. Laat het oordelen aan de Almachtige over en wees bevriend met iedereen. We zijn allemaal schepselen en verdienen elkaars respect. Ik ben de minste van allemaal en buig nederig. Amen.