Onze tuin verdient niet de hoofdprijs als ‘mooist aangelegde tuin’. Planten komen op waar ze willen en hier en daar hebben we per abuis vooraan grotere (vaste) planten geplant dan achteraan. Sommige planten worden nu eenmaal groter dan je verwacht. Maar we genieten van elke plant in de tuin, omdat elke plant er goed uitziet en zo zijn best doet. Dit jaar zijn er meer kleine vogels te beluisteren dan andere jaren en tot mijn grote blijdschap laat de merel zich hier vaak horen, ook overdag. Wat een gevarieerd geluid komt er toch uit dat keeltje.

We hebben weinig zin om te fietsen in de duinen, wat we voorheen graag deden. Na het bericht over de exminister die als hobby racefietsen heeft en noodlottig ten val kwam op het pad naar Monster waarop wij vaak plachten te fietsen is onze animo helemaal gezakt. We hadden natuurlijk al in de gaten dat het nu een stuk minder veilig is op de paden in de duinen, waarop voetgangers, gewone fietsers, racefietsers en bejaarden op e-bikes die weigeren achter elkaar te fietsen de ruimte tegenwoordig moeten delen. Maar nu we merken dat het vanaf de vroege ochtend al druk is met natuurzoekers in de beboste en duinachtige gebieden haken wij af.

Het is goed toeven in de tuin en als we toch eens gek willen doen, halen we inde middag een ijsje in Wateringen. Op de fiets, dat wel.

En vrijdag ga ik naar Scheveningen met de tram. Dat lijkt me redelijk veilig.